فهرست مطالب
فصل اول
مقدمات تحقیق.. 1
1-1- مقدمه. 2
1-2- بیان مساله. 3
1-3- اهمیت وضرورت تحقیق.. 5
1-4- اهداف تحقیق.. 6
1-4-1- هدف اصلی.. 6
1-4-2- اهداف فرعی.. 6
1-4-3- سؤالات یا فرضیه های تحقیق.. 6
فصل دوم
بررسی ادبیات نظری و تجربی تحقیق.. 7
2-2-1 هنر و جامعه. 8
2-2-2 سینما به مثابه هنر. 8
2-2-3 فیلم نوآور به عنوان یک مثال. 11
2-2-4 نظریه های سینمایی.. 11
2-2-5  ظهور سینما در ایران. 12
2-2-6 حوزه سینما در ایران. 13
2-3- نشانه شناسی.. 15
2-3-1 – جهان شمول بودن یا خاص بودن نشانه. 16
2-3-1 – 1- نشانه ازنظر فردینان دوسوسور 17
2-3-1 – 2-دال و مدلول. 17
2-3-1 – 4-محورهای همنشینی و جانشینی.. 18
2-3-1 – 5-پیرس و نشانه شناسی.. 19
2-3-1 – 6-نشانه های سه گانه پیرس… 19
2-3-1 – 7-نشانه شناسیِ بارت.. 20
2-3-1 – 8-نشانه. 20
2-3-1 – 9-لانگ و پارول. 21
2-3-1 – 10-بافت.. 21
2-3-1 – 11-متن.. 21
2-3-1 –12-نشانه از نظرلوئی ترول یلمزلف.. 22
2-3-1 – 13-اومبرتو اکو. 23
2-4- پیشینه تجربی تحقیق.. 25
فصل سوم
روش شناسی تحقیق.. 29
3-1- مقدمه. 30
3-1- اهمیت و گستره تحلیل نشانه‌شناختی.. 30
3-2- سه نوع تكنیک در تحلیل نشانه‌شناختی.. 31
3-3- الگوی انجام تحلیل نشانه‌شناسی( آسابرگر،1387، 57-56) 33
3-4- روش تحقیق.. 34
3-5 – جامعه آماری: 34

جامعه آماری مورد مطالعه ما در این پژوهش کلیه فیلم های بلند سینمایی کارگردان بهمن قبادی می باشد  3-5- براورد حجم نمونه و روش نمونه گیری : 34
3-6- روش گردآوری اطلاعات : 34
3-7- متغیرها و واژه های کلیدی: 34
فصل چهارم
تحلیل نشانه شناسی فیلم. 36
4-1- گزیده داستان زمانی برای مستی اسب ها: 37
4-2- تحلیل نشانه شناختی فیلم زمانی برای مستی اسب ها : 37
4-2- گزیدة فیلم لاکپشت ها هم پرواز می کنند: 43
4-3- تحلیل نشانه شناختی فیلم لاکپشت ها هم پرواز می کنند: 45
4-4 گزیده داستان فیلم نیوه ماه: 49
4-5- تحلیل نشانه شناختی فیلم نیوه ماه: 51
4-6- گزیده داستان فیلم آوازهای سرزمین مادری ام. 59
4-7- تحلیل نشانه شناختی فیلم آواز های سرزمین مادری ام: 59
فصل پنجم
نتیجه گیری.. 64
5-1- مقدمه. 65
5-2- تحلیل نشانه شناسی فیلم. 65
5-2-1- نتایج تحقیق.. 65
5-2-1-1- گفتمان مسلط.. 66
5-2-1-2- نابرابری طبقاتی و منطقه ای.. 67
5-2-1-3- قومیت و هویت.. 69
5-2-1-4- جنسیت.. 72
5-3-نتیجه گیری.. 72
5-4- محدودیت پژوهشی.. 73
5-5- پیشنهادات پژوهشی.. 73
منابع. 74
مقدمه
      رویكرد متعارف در مورد چیزها در جهان طبیعی و مادی این است كه ویژگی های مادی وطبیعی چیزها تعیین كننده آن چیزی است كه هستند و معنای آن ها نیز محصول این ویژگی هاست. دراین رویكرد، بازنمایی فرایندی ثانویه است كه تنها زمانی معنی پیدا م یكند كه چیزها شكل گرفته باشند و معنایشان امری شكلیافته باشد. اما در جهان مطالعات فرهنگی، معنا و بازنمایی به گونهای متفاوت تكوین یافته اند.
      امروزه مفهوم بازنمایی در مطالعات فرهنگی از جایگاه برجسته ای برخوردار است. بازنمایی معنا معناسازی از طریق به كارگیری نشانه ها و » و زبان را به فرهنگ پیوند می دهد. معمولاً بازنمایی را« استفاده از یک چیز به جای چیزی دیگر با هدف انتقال معنا » و « مفاهیم می كنند. بازنمایی فرایند ذاتی تولید و مبادله معنا بین اجزای یک فرهنگ است و این امر مستلزم به كارگیری زبان، نشانه ها و تصاویر برای بازنمایی چیزهاست.
به عبارت دیگر بازنمایی یكی از كردارهای فرهنگی است كه فرهنگ را تولید میكند. تاكید بركردارهای فرهنگی در اینجا بدین معنی است كه این مشاركت كنندگان در یک فرهنگ هستند كه به افراد، ابژه ها و حوادث معنا می بخشند. چیزها فی نفسه دارای معنا نیستند. بنابراین معنای چیزها محصول چگونگی بازنمایی آنهاست (هال، 2:2003 ) و فرهنگ تفسیر معنادار چیزهاست، معنایی كه محصول بازنمایی افراد از آنهاست و بازنمایی به عملكرد تأثیرگذار چیزها برای ما بستگی دارد(اسمیت، 1383). بنابراین فرهنگ و بازنمایی با هم در ارتباطی دیالكتیكی هستند.
امروزه سه نظریه درباره چگونگی بازنمایی جهان وجود دارد. نظریه های بازتابی ، زبان را آیینه جهان می انگارند. این نظریه كه وامدار سنتهای پوزیتویستی و به ویژه ویتگنشتاین دوره اول است،زبان را ابزاری میداند، ابزاری برای انتقال معنایی كه در چیزها وجود دارد. نظریه های التفاتی یا نیتمندی ، معنا را همان چیزی می دانند كه گوینده، هنرمند یا نویسنده قصد گفتنش را دارد و بنابراین زبان بیانگر این خواسته ها و نیتمندی هاست. این نظریه به ویژه در سنت های هرمنوتیكی شلایر ماخر و دیلتای كه فهم را كشف ذهنیت مؤلف می دانستند و رویكردهای پدیدارشناسانه قابل شناسایی است. درنظریه بازتابی، معنای ابژه ها، اشخاص، ایده ها یا حوادث در جهان واقعی نهفته است و كاركرد زبان به مثابه یک آیینه، بازتاب دادن معنای حقیقی اشیائی است كه ذاتی آنهاست. اما بر اساس رهیافت نیت-مندی، كلمات آن معنایی را دارند كه گوینده م یخواهد داشته باشند (هال، 24:2003) اما نظریه ای كه تأثیر بسیار زیادی بر مطالعات فرهنگی گذاشته است، رویكرد برساختگرایی است. در رویكرد جدید، معنا تولید و برساخته می شود، كشف نمی شود. رهیافت برساختگرایانه بر خصلت اجتماعی و عمومی زبان تأكید دارد. برخلاف ادعای دو رهیافت فوق، نه چیزها و نه به كارگیرندگان فردی، معنای ثابتی در مورد زبان نداشته و ندارند. این رهیافت وجود جهان مادی را انكار نمی كند، بلكه تاكید دارد كه این جهان مادی انتقال دهنده معنا نیست. در این رهیافت معنا بر ساخته نظام های بازنمایی است (همان، 10 ). بر این اساس بازنمایی كرداری است كه جهان مادی را به كمی گیرد (میلنر، 1385 )، اما نباید تصور كرد كه معنا به كیفیت مادی نشانه ها وابسته است، بلكه معنا به كاركردهای نمادین نشانه ها وابسته است. در نتیجه در رویكرد برساخت گرایی اجتماعی، معنا به مثابه شكل گیری و برساختن چیزها فهمیده می شود. بنابراین فرهنگ به مثابه فرایندی خلاق و تولیدی مفهوم سازی می شود و به اندازه اساس مادی و اقتصادی در طرح ابژه های اجتماعی و حوادث تاریخی اهمیت دارد و صرفاً بازتاب جهان پس از حوادث نیست.
رویكرد برساختگرایی دارای دو الگوی مرتبط است. رهیافت نشانه شناختی  كه متأثر از آثارزبانشناس سوییسی فردیناند دوسوسور است و رهیافت گفتمانی كه از كارهای میشل فوكو است.در رهیافت نشانه شناسی هر چیزی  كلمات، تصاویر و خود چیزها  می تواند به مثابه دالهایی برای تولید معنا به كار گرفته شود و به طور كلی روشی برای تحلیل چگونگی انتقال معنی به واسطه بازنمایی های بصری است. در این رهیافت، بازنمایی شیوه ای تصور می شود كه در آن،