در طی سالهای اخیر رشد سریع شهرهای بزرگ کشورهای در حال توسعه ، منجر به ظهور مسائلی مانند کمبود واحد های مسکونی، بالابودن میزان بیکاری ، مشکلات اقتصادی ، فقر ، حاشیه نشینی ، آلودگی های زیست محیطی و جز اینها شده که این امر خود موجب نابرابری خدمات و امکانات و کمرنگ شدن عدالت اجتماعی در سطح منطقه ای و ملی گردیده است . بر همین اساس عده زیادی از محققان عقیده دارند که بایستی برنامه ریزی های توسعه بر اساس تاکید بر پویایی شهرهای کوچک و متوسط تهیه شوند، چرا که با وجود امکانات و خدمات مشابه در اینگونه شهرها از مهاجرت های بی رویه روستاییان به کلان شهرها در سطح منطقه ای جلوگیری خواهد شد و مهاجران شهرهای درجه دوم را برای زیست خود انتخاب می کنند . این شهرها نسبت به شهرهای بزرگ بار اقتصادی کمتری را بر خانوارها تحمیل می کنند و در مقابل انواع آلودگی های زیست محیطی که در کلان شهرها به طور جدی وجود دارند، مصونیت بیشتری دارند. بنابراین توسعه و تقویت شهرهای کوچک سیاستی  است که با اهداف تمرکز زدایی انطباق دارد و در دراز مدت منجر به ایجاد شرایطی می گردد که توان فعالیت های تولیدی را در درون این کانون ها تقویت می کند . این شهرها کل منطقه را تحت تاثیر عملکرد و نقش خود قرار میدهند و می توانند مجموعه عوامل لازم را برای شکوفایی مناطق پیرامون

ی خود فراهم سازند. از این رو به تبع ایجاد شهر های کوچک ، جایگاه و کارکرد شهرداری های کوچک نیز کاملاً مشخص می گردد تا با هدف جلوگیری از گسترش بی رویه شهرهای بزرگ و جذب سرریز جمعیت آنها و نیز جلب مهاجرین احتمالی به عنوان سپر عمل نمایند. با این وجود پس از گذشت چند سال از ایجاد شهرداری های کوچک هنوز این سوال مطرح است که شهرداری های کوچک چگونه می توانند پاسخگوی اهداف پیش بینی شده باشند یا به عبارت دیگر تحت چه شرایطی و با ایجاد چه زمینه هایی ( متغیر مستقل) می توانند از رشد فزاینده جمعیت و شهرنشینی و مساله مسکن در شهرهای بزرگ ، تمرکز زدایی از کلان شهرها ، کنترل ساخت وساز های بی رویه اطراف شهرها و خطرات زیست محیطی ( متغیر وابسته) جلوگیری نموده و جایگاه و نقش واقعی شهرداری های کوچک در قبال وظایف محوله چیست و تا چه اندازه دراین زمینه موفق بوده اند؟ در این پایان نامه به اهمیت و نقش شهرداریهای کوچک در برداشتن موانع توسعه در استان گیلان مورد بررسی قرار گرفته است.