کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل


آخرین مطالب


جستجو



 

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کاملکلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

لطفا صفحه را ببندید کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

لطفا صفحه را ببندید

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

لطفا صفحه را ببندید

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

لطفا صفحه را ببندید

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

لطفا صفحه را ببندید

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

لطفا صفحه را ببندید

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

لطفا صفحه را ببندید

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

 

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کاملکلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

لطفا صفحه را ببندید کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

لطفا صفحه را ببندید

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

لطفا صفحه را ببندید

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

لطفا صفحه را ببندید

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

لطفا صفحه را ببندید

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

لطفا صفحه را ببندید

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

لطفا صفحه را ببندید

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

کلیه مطالب این سایت فاقد اعتبار و از رده خارج است. تعطیل کامل

 



کے ٹائپ شده نسخه میں شهید اس پیراگراف کے حاشیه میں لکھتے هیں که “اس حصے کی تکمیل اور اصلاح هونی چاهئے” ↑

) ڈیالیکٹک فولکیه، ص۷۳۔ ↑

) ایضا، ص۷۵۔ ↑

) ایضا۔ ↑

) ایضا، ص۷۱۔ ↑

) ڈیالیکٹک پل فولکیه، ص۶۹۔ ↑

) Joseph Stalin جوزف اسٹالن ۱۸ دسمبر ۱۸۷۸ء کو گوری، گرجستان میں پیدا ہوا۔ اسے ۱۰ سال کی عمر میں ایک مقامی گرجے کی مذہبی تعلیم گاہ میں داخل کرایا گیا جہاں گرجستانی بچوں کو روسی زبان بولنے کی تربیت دی جاتی تھی۔مذہبی تربیت گاہ سے خارج ہونے کے بعد اسٹالن کو ولادیمیر لینن کی تحریریں دیکھنے کا موقع ملا اور اس نے مارکسی انقلابی بننے کی ٹھان لی۔ وہ ۱۹۰۳ء میں بالشیوکوں کے ساتھ مل گیا۔ بعد ازاں اس نے بالشیوک قاتل دستوں کو منظم کیا اور مقامی مخالفین کا صفایا کرنے کی مہم کا آغاز کیا۔{مترجم} ↑

) پس اشیاء ایک دوسرے سے جداگانه قابل شناخت نهیں هیں بلکه اشیاء کی ماهیت سے مراد ان کی دوسرے اشیاء کے ساتھ موجود روابط هے اور علمی شناخت اور علم کا کام بھی یهی هے که اشیاء کے روابط کو بیان کریں(اینگلز کی گفتگو جو چند سطر بعد آئیگی میں بھی اسی اصل کی طرف اشاره هوا هے) ↑

) اسی بنا پر اشیاء کی شناخت تنها تکامل اور حرکت کی حالت میں اور اس حرکت کو مدنظر رکھتے هوئے ممکن هے۔ لهذا کسی بھی چیز(ارسطو کے منطق کےخلاف) کی تعریف مشخص اور ثابت نهیں هے۔ ↑

) اس اصل کو بھی اینگلز نے بیان کیا هے۔ ↑

)پس اشیاء کو یکساں حرکت کے عنوان سے نهیں پهچانا جا سکتا۔ ↑

) پس شناخت واقعی اس وقت ممکن هے جب هم عدم امکان اجتماع ضدین کے قانون سے منه موڑ لیں۔ ↑

) ڈیالیکٹک پل فولکیه، ص۱۴۔ ↑

) Heraclite هراکلیٹ ۵۴۰ ق.م یونان کے شهر افسوس میں پیدا هوا اور ۴۸۰ق.م اسی شهر میں وفات پائی ۔ قدیم یونان میں اسے تاریک فلسفی کا لقب دیا گیا تھا۔{مترجم} ↑

) بهتر هے که اسٹالن کے چار جدلیاتی اصل کو بھی مورد بحث قرار دیں۔ ↑

) اس اصل سے پهلے ضروری هے اصل وحدت وپیوستگی اور متقابل رابطه کو موردبحث قرار دیں۔ ↑

) یهاں پر اس مسئلے کی طرف اشاره هونا چاهئےکه ارسطو کی منطق کی بنا پر تعریف کا حامی اور “حد “کی قائل تھی اور اشیاء کو ثابت سمجھتی تھی- جلد اول اور دوم میں اس پر بحث هوئی هے اور شریعتی کی تاریخ ادیان کے کتابچه نمبر ۵ میں غلطی سے تکرار هوا هے- ↑

) ڈیالیکٹک پل فولکیه، ص۶۴۔ ↑

) خصوصا ضروری هے که ان دو طرز تفکر کے درمیان دقیق موازنه کریں که ان میں سے ایک اس جهت سے هستی اور نیستی کو مخلوط گمان کرتا هے که وجود ضعف کے آخری حد کو پهنچ گیا هے اور دوسرا اس جهت سے کهتا هے که جب تک وجود عدم سےمخلوط نه هو جائیں تحقق اور تحصل قبول نهیں کرتا هے۔ ↑

) مرجعه کریں اسفار جلد اول، مرحله ثانیه ، فصل نهم :”فی انّ العدم لیس رابطیا”۔ ↑

) منظومه سبزواری، فریده ثالثه فی القدم و الحدوث، غرر فی تعریفها و تقسیمها۔ ↑

) یهاں پر ضروری هے قضیه معدوله کا مفهوم، جو عدم کے مصداق کا موضوع واقع هوجاتا هے اور اس کا ملاک اور سالبه المحمول اور سلب تحصیلی سے اس کا تفاوت بیان هو۔ ↑

) اسلامی فلاسفرز کے درمیان تضاد کی اصطلاح کیلئے رجوع کریں صدرا کی شفا پر لکھی گئی تعلیقه کا صفحه نمبر۴۳ اور دانشکده الهیات میں “تضاد و حرکت” کے موضوع پر منعقده جس کا متن “اسلامی فلسفه میں تضاد کا اصل” کے عنوان سے مقالے کی صورت میں فلسفی کتابوں میں چاپ هوا هے ۔ ↑

) اس قسم میں سے بھی نهیں هے۔ جدلیاتی تضاد هر شئ کے ضد کا خود اس شئ کا نتیجه هونا هے جو صرف ایک حالت رکھتی هے مارکس اور مارکسیزم کے بارے میں جو بحث قم میں کی گئی هے (جو مارکسیزم کے اوپر ایک نقد کے عنوان سے نشر هوچکی هے) کی طرف مراجعه کریں۔ ↑

) دوسری تعبیر میں امتناع اجتماع نقیضین کا باب شناخت کی باب سے مربوط هے۔ ↑

) خواهشمند حضرات شهید مطهری کی “اسلامی فلسفه میں اصل تضاد”نامی مقاله کی طرف رجوع کریں۔ ↑

) تضاد نه صرف حرکت کا عامل هے بلکه ایک بنیادی اور مثبت کردار کا حامل بھی هے ۔ الهی حکماء کی نظر میں حرکت کا اصلی کردار اشیاء کے درمیان هماهنگ میلان (مانند مذکر و مؤنث میں هماهنگی) هدف کا انتخاب ، کمال اور غایت پر عمیق توجه سے مربوط هے جو ترقی کا اصلی عامل هے۔ ↑

) اسفار، چاپ جدید، ج۵، ص۱۹۲ (ترجمه ناشر نے کیا هے) صور اولیه اور بعد والی صورتوں اور فساد پذیر اشیاء کےباقی رهنے کی کیفیت کی طرف اشاره هے ۔ منجمله ان صورتوں سے مراد عناصر بسیط یا اسطقس هیں۔نیزعناصر کی ترکیب سے جو چیز وجود میں آئی هے اور وه چیز جو حد اکثر اور حد اقل ترکیب رکھتی هے وه بھی اسی قسم میں سے هے۔لیکن عناصر کے بارے میں یه که ان کامیاب عناصرمیں سے ضد وه چیز هے جو صرف خارجی عامل بن سکتی هو کیونکه عنصر کے اندر کوئی ضد موجود نهیں هے۔لیکن کائن اور اس چیز کے بارے میں جو حد اقل ترکیب رکھتی هے ، ان میں موجود اضداد بهت باریک ، ضعیف اور نازک هیں اور اس کو ختم کرنے والے ضد بھی ضعیف اور کم تاثیر هے۔ ایسی چیز صرف خارج سے هی نابود هو سکتی هے۔ ان جیسے اشیاء کی ضد بھی خارجی ضد کے عناصر کی طرح هے لیکن وه مرکب شئ ایک ترکیب کے بعد دوسری ترکیب کو قبول کرتی هے اور حد اکثر ترکیب رکھتی هے اندرسے بهت زیاده اضداد کے رکھنے کی وجه سے اور پھر ان اضداد کی ترکیب کی وجه سے واضح اور آشکار تضاد رکھتی هے۔اور اسی طرح چونکه ایسی چیزیں غیر متشابه اجزاء، ابعاض اور حصوں سے تشکیل پائی هیں محال نهیں هے که ان اجزاء میں سے هر ایک میں تضاد اور فساد کی جهت سے بھی مرکب شئ نابودی کی راه پر گامزن هوجائے۔ اس بنا پر ایسی چیزیں اندر سے بھی اور باهر سے بھی ایسا تضاد اور تخالف رکھتی هیں جو انهیں نابود کردیتاهے۔ بسیط اشیاء اور عناصر جنهیں ان کے خارجی متضاد عوامل ختم کرتے هیں جیسے پانی اور پتھر اندر سے نابوداور تجزیه و تحلیل نهیں هوتے هیں کیونکه یه دو اور ان کے مانند دیگر اشیاء صرف خارجی تضاد کے ذریعے هی نابود هو سکتے هیں لیکن باقی تمام مرکب اجسام مانند جڑی بوٹیاں، حیوان بھی داخلی اضداد اور عوامل کے ذریعے تحلیل هوجاتے هیں اور خارج میں جو اشیاء ان سے متضاد هیں ، ان کے ذریعے بھی نابود هو جاتے هیں۔ ↑

) پانجویں اصل کے بارے میں که “داخلی تضاد کا نتیجه اضداد کی ترکیب اور ان کی وحدت هے” شاید جدلیات کے باب میں بنیادی ترین گفتگو هے۔ اس لئے بیشتر وضاحت کی ضرورت هے۔ ↑

) ڈاکٹر تقی ارانی ۱۳ شهریور ۱۲۸۲شمسی کو ایران کے شهر تبریز میں پیدا هوا ۱۴ بهمن۱۳۱۸ کو جیل میں مشکوک انداز میں وفات پائی۔ حزب کمونیست ایران (دهه ۱۹۲۰){مترجم} ↑

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت
[سه شنبه 1399-12-19] [ 12:32:00 ب.ظ ]




۳-۵-۸-توصیف
توصیف بخش وسیعی از داستانهای روانیپور را به خود اختصاص داده است، که از طرفی باعث صمیمیت در لحن او میشود و هم میتواند حاصل جزئی نگری زنانه باشد. توصیف در داستانهای او چندگونه است. «طبیعت در داستان اهل غرق و داستانهای مربوط به جنوب، بیشترین سهم را در فضاسازی ایجاد میکند» (احمدی،۳:۱۳۸۳)
۳-۵-۸-۱-فضاسازی برای بیان اندیشه
کاربرد ارکان طبیعت در داستانها و بهرگیری از آن برای توصیف فضا از ویژگیهای نویسنده است باد، طوفان، صدای جیغ پرندگان در داستانهای او نشان از وضعیت بد است. در شب بلند تمام این ارکان همنوا با گلپر میشوند تا اوضاع وحشتناک زندگی گلپر را در شبی تاریک بیان کنند. در سنگهای شیطان گردبادی که همراه با دانه های شن ریز و خراشنده است و مانع رفتن مریم به آبادی میشود بیانگر وضعیت ناآرام آبادی است.
«به میدان آبادی رسید. گز آشنا و قدیمی از سرما سیاه شده بود وتنه باریک و بلند نخلی بی سر به سمت چپ میدان انگار تیر آهنی به زمین فرو رفته بود. بچه ها پا پتی با گرزهای نخل، اسب سواری می کردند، لبهایشان سرخ شده و مفشان آویزان بود.» (روانی پور،۱۳۶۹ج:۹)
«گردباد دور او و تخته سنگ پیچید. انگار نمی خواست او به آبادی برسد و شاید زورش آنقدر زیاد باشد که بتواند او و تخته سنگ را بلند کند و بیندازد جایی دور… دور و او شکل تخته سنگی درآید،» (همان،۱۳۶۹ج:۶)
«دوباره باد بوره می کشید. بو…بو…،تو نخل ها می پیچید،همه چیز را با خودش می آورد و می زند به درها،درهای اتاق پنج دری بهم می خوردند.غُناهشت دریا گوش آدم را کر می کند» (روانی پور،۱۳۶۹الف:۴۵) باد، دریا، از عناصری هستند که در داستان به شیوه های گوناگون بیان می شود و وحشت و ناآرامی را بیان می کند.
«جفره» زیر فریادهای گلپر جان می داد. باد پاییزی سینه کشان از دریا می آمد،لا به لای نخل ها می پیچید و خاک وخاشاک و کاغذ های مچاله شده را با خود می برد» (همان،۱۳۶۹الف:۳۳)
«خالو و خالوزاده ها و فکسنو، زنهایی که با موج نرم شلیته های رنگارنگشان به طرفت می آیند و بچه های آبادی با چشمان درشت و سیاه،کنجکاو و پاپتی با صدای جت زاده جمع می شوند.» (همان،۱۳۶۹الف:۷۱)
«گاهی صدای پرنده ای خواب آلود از دور دست می آمد. از آبادی چیزی پیدا نبود. انگار هرگز آن سوی دریا دهکده ای به نام جفره وجود نداشته و انگار در ابتدا همه چیز و همه جا فقط آب بوده است وآب» (روانیپور،۱۳۶۹ب:۲۴).
«درمیدانگاه، استکان ها و شیشه های خالی، باد خاکستر چاله های آتش را می تاراند. پر مرغان کشته شده در هوا و خروس ها که بالای سر جدا شده مرغها دلگیر می خواندند. غباری زرد رنگ آسمان آبی را دور کرده بود. گردبادی در دور دست جاده ی باریک زبانه می کشید، مانند زنی آواره و بلند بالا دور خودش می گردید، خش و خاشاک را به هوا بلند می کرد…کی بود که خاک بر سرش می ریخت….؟شنا آ» (روانی پور،۲۶:۱۳۸۸)
«گرم بود هوا داغ داغ.پرنده ای در میان شاخه های نخلی تنومند آشیان می ساخت. پرنده ای که خوش داشت یک جانشین شود، نه در مسیر باد، نه در مسیر ریگ های بیابان، در میان بازوان نخلی سر سبز که که هر ساله تاره می دهد، تاره ای شیرین…پرنده آنچه را که اندوخته بود به بازوان نخل تنومند می داد، بی دریغ، تا آشیانه ای بسازد» (همان،۳۲:۱۳۸۸) نویسنده با توصیف زیبایی لانه سازی پرنده به آینده آینه نیز اشاره دارد.
«کوچه ای صاف و یکدست، دیوارهای زرد با آجری قرمز و نرده ای سفید که شاخه های گل از لابه لایشان سرک می کشید، پنجره ها با شیشههای رنگی، تورهای زیبای پردهها…صدای آهنگهایی که مثل ململ، ململی که نسیم به بازویش گرفته باشد،در کوچه میپیچید» (همان،۱۰۷:۱۳۸۸)
«باید میرفت. از این نگاه آشنا و رفیقانه می برید. گفت خداحافظ و راه افتاد. کف پایش یخ زده بود. باد زبر و خراشیده به صورتش می خورد. گاوی از دور ماغ می کشید. معطل کرده بود. نباید می ماند، این همه….» (روانی پور،۱۳۶۹ج:۹).
«با آهنگ نی که عوض میشد، میچرخید، پاهایش را محکم به زمین میکوبید و مانند شعله آتشی نیلگون که باد به جانش تاخته باشد، تن جوان و زندهاش را به سوی مانسی می کشید…» (همان،۸۰:۱۳۸۸)
۳-۵-۸-۲-توصیف طبیعت
از ویژگی بارز داستانهای روانیپور توصیف طبیعت درآثار او، مخصوصا در داستانهای بومی است. طبیعت سهم زیادی در داستانهای او دارد و در بسیاری مواقع توصیف طبیعت در خدمت فضاسازی و بیان اندیشه است.
«کوههای فکسنو، خاکستری و دلگیر، تیغ کشیده به دل آسمان با رنگ سرخ کم رنگی از پسین بر تارکشان پیش چشمان جت زاده قد می کشید. راه های مالرو انگار ماری دور کوه می پیچد و بالا می رود و آخرین دورش را که می زند در دل کوههای دیگر ناپدید می شود» (روانی پور،۱۳۶۹الف:۷۰)
«راسه ای دارد فکسنو که از جنگل های کُنار گذشته است و کناره دریا پیچ می خورد، از میان سنگ های صیقل خورده و بزرگی که شیطان بر سر راه آدم گذاشته، می گذرد، در گرماگرم دشت سینه پهن می کند و به آبادی می رسد دو شاخه می شود، یکی به طرف کوههای فکسنو…» (همان،۱۳۶۹الف:۶۸)
«تو گلهای صحرایی را رها می کنی و از میان گورها می گذری ، تا به خانه برسی، ره توشه برداری و خروسخوان بروی به فکسنو، روستایی پشت جنگل های کنار، نشسته بر کوههای بلند با نخل های خشک و باریک و دو تا درخت گل ابریشم در میدان و جوی باریک آبی که معلوم نیست از کجا می آید و از زیر درختان رد می شود تا زنها زیر سایه وسیع و معطرش آبادی را پر از صدای ظرف کنند و یا بچه های بی خبر و بازیگوش در باریکه آب مثل ماهی دراز بکشند و بروند.» (همان،۱۳۶۹الف:۶۸)
«سوز سردی از روبه رو به صورتش می خورد. زمین یخ زده بود و سنگ های کوچک از سرمای غریب بهمن ماه ترک برداشته بود. باد توی نخلستان بالای آبادی افتاده بود و او می توانست شاخه های پریشانشان را ببیند که هر لحظه به جانبی خم می شدند» (همان،۱۳۶۹ج:۷)
«صدای بوره باد در سرش می پیچید و گردباد انگار رو به آبادی هجوم می برد و مانند جن پیر و پریشان گیسو همه چیز را از دیدش پنهان می کرد، جنی که انگار با صدای نا مفهوم و ترسناک گاهی آرام و زمانی فریاد کشان در کار بستن طلسمها بود و کارش که نمی گرفت پریشان و جنون زده خش و خاشاک را به هوا بلند می کرد» (همان،۱۳۶۹ج:۵).
«کامیون از پیچ گردنه پایین می آمد.پهنه افق شرابی بود، باریکه راهی از میان دشت می گذشت و پرنده ای در دور دست پرواز می کرد…» (روانیپور،۷۱:۱۳۸۸).
«زایر اسب را شناخت، اسبی با یالهای بلند وچشمانی بی اعتنا به سختیهای جهان. دلاور ده روز بعد از آنکه آنها در جفره اتراق کرده بودند، گم شده بود و حالا آمده بود با سواری زخمی و عزیز بی آنکه زمان بر جانش خط و نشانی بگذارد» (روانی پور،۱۳۶۹ب:۲۹۱)
«آن روزها، جهان خشک بود و آسمان صاف. ماهیها از تشنگی به ساحل پرت می شدند، و تنه درختها ترک می خورد و لب ها همه به تاول می نشست. در شهر تانکرهای آب غُرغُر عصرانه لوله های خشک و خالی را بی صدا می کرد» (همان،۱۳۶۹ب:۲۵۸)
«نباتی با چشمان خودش دیده بود که بچه برو با قدمهای بلند از دریا برآمده ودر میان آبادی گشته بود. مردی لاغر و دراز که رنگ رخسارش نقره ای بود، سرش به آسمان می رسد و دستانش آنقدر باریک و بلند که می توانست از لای درزهای در داخل شود و هر بچه ای را که می خواهد با خودش ببرد.» (همان،۱۳۶۹ب:۱۴۲)
۳-۵-۸-۳-توصیف شخصیت
توصیف اشخاص از دیگر توصیفات داستانهای اوست. نویسنده از این طریق شخصیتهای داستان و ویژگیهای خاص آنها را جلوی روی خواننده میگذارد.
«چه زیبا بود مه جمال، چه چشمان آبی و زلالی داشت، هزار پری دریایی انگار در چشمانش خانه داشت» (روانی پور،۱۳۶۹ب:۲۳)
«غروب با دوتا گلدان شمعدانی به خانه رسید و سینه به سینه سیاوش شد که از خانه بیرون می آمد. در روشنایی گنگ غروب او را می دید. بلند با چشمان میشی غریب و پوست مهتابی و حلقه های سیاه مویش» (روانی پور،۱۰۹:۱۳۸۳)
«سرهنگ بازنشسته آقای حمیدی بلند بالا و لاغر،چشم های درشت و برآمده ای داشت. صورتی سرخ و کوچک، ابروهای پرپشت و سفیدش فاصله چندانی با چشم ها نداشت. سایبانی سفید روی چشمان برآمده درشت. موهایش را مرتب کرده بود، بلوز و شلواری کهنه و چروکیده به تن داشت، پک محکمی به سیگارش می زد، دودش را به هوا فوت می کرد.» (همان،۷۵:۱۳۸۳)
«در باز شده بود و پیرزنی وحشت زده،گیج و آشفته با صورتی بیضی شکل و موهای پریشان و سفید در چهار چوب ایستاده بود. چشمان درشتش انگار نوری نداشت.» (همان،۵۲:۱۳۸۳)
«هاسمیک بالا بلند بود،صورت گردی داشت و چشمانی که همیشه دو قطره اشک در آن غلت می زد و وقتی نگاهش می کردی حواست پرت می شد و با خودت می گفتی همین حالاست که آن دو قطره اشک روی گونه هایش سر بخورد و به چینهای فشرده دور لباسش برسد. لبانی بی رنگ و غصه دار که خود به خود می لرزید و آدم خیال می کرد که انگار می خواهد حرفی بزند و یا فریاد بکشد.» (روانی پور،۱۳۶۹ج:۵۳)
«دایه با پوزه جمع شده و تیز و با نگاهی که مثل مته آدم را سوراخ می کرد توی چشمهای مریم خیره شد. ابروهای خالکوبی شده بی مویش بالا رفته بود. ستاره سبز رنگ رو چانه اش تکان تکان می خورد، انگار با خودش حرف می زد. روی شقیقه های سخت و استخوانیش دو حلقه موی سرخ چسبیده بود. از زیر مینار سیاهش گیسهای باریک و بلند مثل مارهای سرخ و خونی تا زمین کشیده می شد.» (همان،۱۳۶۹ج:۱۲).
«کنیزو بالا بلند با دوتا چشم میشی و پوست شکلاتی از کوچه می گذشت. بوی خوشش همه جا می پیچید.» (روانیپور،۱۳۶۹الف:۸).
«ها پنجاه سال پیش تر موهای بلندی داشتی با تارهای طلایی که زیر نور آفتاب برق می زد و چشم هایی مثل زُمرد که با نور آفتاب رنگ عوض می کرد. شلیته لیمویی تنت بود با برگ های سبز زیتون، قدم که می زدی موج برمی داشت…» (همان،۱۳۶۹الف:۶۸)
۳-۵-۹-ویژگی زبان زنان
«زنان در حوزه نثر اعمّ از نویسندگی، رمان و داستاننویسی و تحقیق و پژوهش به دلیل اینکه میتوانستهاند ستمی را که معیارهای سنّتی بر زن روا داشته و به کشتن انسانیت و استعدادهای او منجر شده، به اثبات برسانند، به پیشرفتهایی دست یافتهاند امّا در زمینه شعر کمتر توفیق یافتهاند؛ زیرا در حوزه نثر میتوان با بیان صریح اندیشه و واقعیت و لو به قیمت شعار زدگی به دنیای زنانه نزدیک شد اما شعر در نزد ما و همه ملل دیگر به سنّتهای هنری ریشهدار و مردانه تکیه دارد که زن به لحاظ روح و تعابیر شعری خود، توانایی و اجازه پرداختن به چنین مسائلی را ندارد. شاید بتوان فروغ فرخزاد را مستثنی کرد» (حسنآبادی،۳۵:۱۳۸۱)
یکی از خصوصیات کلام زنانه جزئی نگری و توجه به جزئیات و آوردن آنها در کلام است «جزئی نگری، پرداختن به مسائل عاطفی و خانوادگی، با عشقی مادرانه به اشیاء و طبیعت و مردم نگاه کردن، هویت بخشیدن به اشیاء، رویکرد به زبان اشاره و تمثیل، گریز از مستقیم گویی از ویژگیهای زبانی اوست» (همان،۲۳۲:۱۳۸۱). مثلا در مورد پدیده زایمان به جزئیات نیز توجه دارد. او به عنوان یک زن که پدیده مادری را تجربه کرده است به شرح عینی تری از این مسأله می پردازد.
«وخیجو دیگر توانش را از دست داده بود. مدینه و دی منصور او را روی زمین می کشیدند تا قدم بردارد. خیس عرق بود. موهایش به هم چسبیده بود و نمی توانست قدم به پیش بردارد،خیجو بی حال دست دی منصور را گرفت و روی شکم خود گذاشت. وقتی بی هوش شد، مدینه و دی منصور هنوز وحشت زده با دست رو شکم برآمده اش فشار می دادند و با خروسخوان بود که اولین نوه زایر احمد با گریه ای که تا انتهای جهان می رسید،پا روی زمین گذاشت.» (همان،۱۳۶۹ب:۱۴۸)
توصیف در داستانهای روانیپور میتواند حاصل نگرش زنانه او به دنیای اطرافش باشد. او در همه موارد دست به توصیف میزند. در داستانهای او انواع توصیف طبیعت، شخصیت و فضای داستان را میتوان دید. زبان زنان به طور کلی نویسندگان زن بیشتر از نویسندگان مرد، جزئی نگر و پرهیزگار هستند. منطق زنانه در نویسندگی اغلب تداعیگر و پیوند جوست و منطق مرد بیشتر تسلسلگرا و تابع سلسله مراتب است. (حسن آبادی،۴۰:۱۳۸۱).
فصل چهارم
۴-۱-زندگی و آثار بیژن نجدی
بیژن نجدی ، شاعر و داستان نویس گیلانی در ۲۴ آبان ۱۳۲۰ از پدر و مادر گیلانی در خاش زاهدان متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را در رشت گذراند. پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۳۹ وارد دانشسرای عالی تهران شد و در سال ۱۳۴۳ از همان دانشکده در رشته ریاضی فارغ التحصیل و با سمت دبیری در دبیرستانهای لاهیجان به تدریس مشغول شد. نجدی در مصاحبههای گوناگونی که با او انجام گرفته خود را این گونه معرفی کرده است:«من به شکل غمانگیزی بیژن نجدی هستم، متولد خاش، گیله مرد هم هستم. متولد ۱۳۲۰ سالی که جنگ جهانی تمام شد. تحصیلات لیسانس ریاضی. یک دختر و یک پسر دارم. اسم همسرم پروانه است.» پدرش از افسران مبارزی بود که در قیام افسران خراسان نقش داشت و در مسیر رفتن به گنبد کاووس به دست تعدادی ژاندارم کشته شد. در سال ۱۳۴۹ با پروانه محسنی آزاد ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک دختر و یک پسر است. از سال ۱۳۴۵ فعالیت ادبی خود را آغازکرد. مهمترین آثاری که از بیژن نجدی به جا مانده عبارتند از: مجموعه داستان «دوباره از همان خیابانها» ، «یوزپلنگانی که با من دویدهاند » «داستانهای ناتمام»، «برگزیده اشعار»، «خواهران این تابستان». که تنها یوزپلنگان او در زمان حیاتش چاپ شد و بقیه آثار او به همت همسرش گردآوری و به چاپ رسید.
مجموعه داستان «یوزپلنگانی که با من دویدهاند» در سال ۱۳۷۴ جایزه قلم زرین را به خود اختصاص داد. در سال ۱۳۷۹ نیز برگزیده نویسندگان و منتقدان مطبوعات شد.
نجدی همچنین در کارنامه ادبی خود، لوح تقدیر بهترین مجموع داستان «دوباره از همان خیابانها »، تندیس یادمان بنیاد شعر فراپویان به خاطر برگزیده اشعار دهه هفتاد و لوح افتخار به پاس جانسرودهها در پاس داشت آیینهای ملی و میهنی را دارد.
بیژن نجدی در چهارم شهریور ۱۳۷۶ به علت بیماری سرطان ریه درگذشت. آرامگاه او در شهر لاهیجان در جوار شیخ زاهد گیلانی قرار دارد.
نجدی هم در حوزه نثر و هم در حوزه شعر صاحب اثر بود. میتوانست از شاعران و نویسندگان جریانساز در حوزه ادبیات باشد.
یکی از نویسندگانی است که آثارش پس از مرگش بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت. او سهل و ممتنع مینوشت. ظرافت و باریک بینی در کارهایش بود. در عین سادگی، زیبا و شگفت انگیز بود. داستانهای کوتاه او در ردیف بهترین کارهای ادبیات داستانی ما قرار میگیرد.
بیژن نجدی شاعر و داستانویسی تر و تازه بود که بوی طبیعت، بوی اشیاء و آدمهای شمال بدجوری در حرفها و حدیثهایش به پا ایستاده بودهاند. مقوله زبان و تکنیک در برابر معناهای خود خواستهاش، همواره در نوسان بود و پیوسته نوعی نیاز درونی، وی را به بازتاب روزگار خود فرا میخواند. ایستادن در حیات«قصه و شعر» آن هم میان طبیعت سرشار و پربار شمال، نگاهش را پیوسته به سمت کوهها، درهها و جنگل میکشاند. نجدی همواره شتابی برای آمدن و ماندن نداشت. اما آنچه مینوشت و میگفت دارای قابلیتی سخت انسانی و هنرمندانه بود. همواره به وجه«وحشتناکی» آشوبهای انسانی را به قلمرو روایت میکشاند. فضای ذهنیاش، پیوسته درگیر عواطف و مصائب انسانی بود. چهره نجدی در کار داستاننویسی، چهرهای نوین و پر از زبانهای تازه و تکنیکهای زیباشناسانه است. اتفاقهای عظیم و ویرانگر انسانی در چشمانداز قصههای نجدی، بسیار سیال و تماشایی است (ر.ک.معتقدی،۱۳:۱۳۸۱).
«ویژگی بارز داستانهای نجدی در این است که در حجمی اندک معنایی عمیق را القاء میکند. چیزی که در کمترین داستانی میشود مشاهده کرد» (امیری،۲۳:۱۳۸۲)

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت
 [ 12:32:00 ب.ظ ]




 

  • ستوده، هدایت. (۱۳۸۱)، آسیب شناسی اجتماعی، تهران، انتشارات آوای نور.

 

 تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی

 

  • شاو، مک کی. (۱۹۵۱-۱۹۴۱)، بزه کاری کودکان در محیط شهری، نشر دانشگاه شیکاگو.
  • شعبانی، رضا. (۱۳۸۵)، برنامه ریزی شهری و پیشگیری از جرم، پایان نامه کارشناسی ارشد، تهران، دانشگاه تهران.
  • شکویی، حسین. (۱۳۶۹)، جغرافیای اجتماعی شهرها، تهران، نشر جهاد دانشگاهی.
  • صارمی ، امین.(۱۳۸۵)، روش تحقیق در علوم انتظامی ، تهران، دانشگاه علوم انتظامی .
  • صدرات، علی. (۱۳۴۰)، حقوق جزا و جرم شناسی، جلد اول، تهران، نشر کانون معرفت.
  • عبادی نژاد، سید علی. (۱۳۸۲)، مطالعه جغرافیایی جرایم شهری، فصلنامه مطالعات امنیت اجتماعی، پیش شماره دوم، ص: ۱۲۷-۱۱۴٫
  • قهرمانی، کوه آراء. (۱۳۸۶)، بررسی عوامل انتظامی موثر در سرقت اماکن تجاری شهر شیراز، فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم، سال دوم، شماره دوم، چاپ دوم، ص ۱۶۸-۱۵۵٫
  • کردلو، جعفر. (۱۳۸۶)، نقش کاربری اراضی در پیشگیری از جرم سرقت ابهر، پایان نامه کارشناسی ارشد، تهران، دانشگاه علوم انتظامی .
  • کلانتری، محسن. (۱۳۷۴)، برسی نقش محیط جغرافیایی در وقوع جرم، پایان نامه کارشناسی ارشد، تهران، دانشگاه شهید بهشتی.
  • _____________ (۱۳۸۰)، بررسی جغرافیای جرم و جنایت در مناطق شهر تهران، رساله ی دکتری، تهران، دانشگاه تهران.
  • کی نیا، مهدی. (۱۳۶۹)، مبانی جرم شناسی، جلد سوم، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
  • گسن، ریموند.(۱۳۷۰)، جرم شناسی کاربردی، ترجمه مهدی کی نیا، چاپ اول، تهران، نشر مترجم.
  • گلدوزیان، ایرج. (۱۳۷۲)، حقوق جزای اختصاصی، تهران، انتشارات جهاد دانشگاهی.
  • گل محمدی خامنه، علی. (۱۳۸۶)، مدیریت پیشگیری از جرایم، تهران، دانشگاه علوم انتظامی.
  • گوردن، هیوز. (۱۳۸۰)، پیشگیری از جرم، مترجمان علیرضا کلدی و محمد تقی جغتایی، چاپ اول، نشر سازمان بهزیستی کل کشور دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
  • مرشدی، مسعود،(۱۳۸۸)بررسی عوامل موثر در انتخاب مکان سرقت شهرستان خوی، فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم، شماره ۱۳، ص ۴-۱۴٫
  • مظلومان، رضا. (۱۳۵۵)، جرم شناسی، جلد اول، چاپ اول، تهران، دانشگاه شهید بهشتی.
  • معین، محمد. (۱۳۶۳)، فرهنگ فارسی، جلد اول، چاپ ششم، تهران، نشر سپهر.
  • نجفی ابرندآبادی، علی حسین. (۱۳۷۹)، پیشگیری از بزه کاری و پلیس محلی، نشریه امنیت وزارت کشور، سال چهارم، شماره ۲۰و۱۹٫
  • نسل، غلامرضا. (۱۳۸۶)، اصول و مبانی نظریه فرصت جرم، فصل نامه حقوق دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، دوره ۳۷، شماره ۳، ص: ۳۲۰-۲۹۳٫
  • نوربها، رضا. (۱۳۷۷)، زمینه جرم شناسی، چاپ سوم، تهران، نشر گنج دانش.
  • ولیدی، محمدصالح. (۱۳۷۹)، حقوق جزای اختصاصی، جلد اول، تهران، انتشارات امیرکبیر.
  • ________________ (۱۳۸۴)، اصول ومبانی پیشگیری از وقوع جرم، انتشارات دانشکده حقوق دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی.
  • هاتفی اردکانی، حسین. (۱۳۸۴)، پی جویی سرقت، تهران، انتشارات جهان جام جم.
  • یگانگی، اسماعیل. (۱۳۸۱)، مهاجرت بزرگ ایرانیان، تهران، انتشارات علم.

 

  1. Angels 1968, Disscurging Crime through City planning , university of California , Berkely center for planning and Development Research.
  2. Anselin,L.Cohen Cook, D.Gorr, W.and Tita, G. Spatial Analysis of Crime. In, Measurment and Analysis of Crime and justice. edited by David Duffee , Vol.4 of criminal justice , 2000
  3. . Brantingham , P.and Brantingham , P.(1990) Situational Crime Prevention in Practice:Canadian journal of Criminology jan.
  4. Brown , B and Altman , I , (1981) , Territoriality Defensible space and Residental Burglary: An environmental Analysis. journal of Environmental Psycology , 3.
  5. Cohen , L. and M.Felson. (1979) Social Change and Crime Rate Trends: ARoutine Activity approach , American sociological Review. Vo144.
  6. Clark , R, (1997) , Situational Crime Prevention: Successful case studies ,andedition , Harrow and Hoston , Newyork.
  7. Eck , j. and Weisburd , D.(1995) Crime Places in Crime theory , in Eck , j. andWeisburd , D.(Eds), Crime and place. Monsey , NY: Criminal justce press.
  8. Sherman , L. W and Gartin , P. R and Burger , M.(1989) , Hotspots of predatoryCrime , Routine Activities and The Criminology of place.
  9. Taylor , B.(1998) , crime and Place , National Institue of justice(NIJ). fram theworld wide web :http://www.Nij. com.
  10. weisburd , d. (1997) , Reorienting Crime Prevetion Research and Policy , fromthe Causes of Criminality to the context of Crime , Research Report.

پیوست و ضمایم:

بسمه تعالی
نمونه پرسشنامه خام مخصوص کارکنان پلیس پیشگیری و پلیس آگاهی استان

 

 

 

 


 
موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت
 [ 12:31:00 ب.ظ ]




۳ – آفرینش خیر کثیر همراه با شر قلیل در خلقت انسان همراه با ذکر این نکته که دوری از آن شر قلیل در خلقت انسان اجتناب ناپذیر است.

۳ـ۲ـ۳٫ مرگ

 

۳ـ۲ـ۳ـ۱٫ واژه شناسی مرگ در قرآن

* توفّی:
قرآن کریم از مرگ با عنوان «توفی» یاد کرده است.
کلمه «توفی» به معنای گرفتن چیزی است به طور تمام و کامل، مثلاً وقتی میگویند: «توفیت حقی من فلان» و نیز «استوفیت حقی من فلان» معنایش این است که من تمام حقم را از فلانی گرفتم.[۳۳۰] کلمه توفّی به معنای این است که چیزی را به طور کامل دریافت کنی، مانند توفّی حق و توفّی قرض از بدهکار، که معنایش تا دینار آخر حق و طلب را گرفتن است.[۳۳۱]
«توفّی» (بر وزن ترقی) از ماده «وفی» به معنی تکمیل کردن چیزی است و اینکه عمل به عهد و پیمان را وفا میگویند به خاطر تکمیل کردن و به انجام رساندن آن است و نیز به همین دلیل اگر کسی طلب خود را به طور کامل از دیگری بگیرد، عرب میگوید: توفی دینه، «یعنی طلب خود را به طور کامل گرفت».
در آیات قرآن نیز توفی به معنی گرفتن، به طور مکرر به کار رفته است مانند «وَهُوَ الَّذِی یَتَوَفَّاکُم بِاللَّیْلِ وَیَعْلَمُ مَا جَرَحْتُم بِالنَّهَارِ …»[۳۳۲]؛ و اوست کسی که شبانگاه روح شما را به هنگام خواب میگیرد و آنچه را در روز به دست آوردهاید میداند.
در این آیه مساله خواب به عنوان توفی روح ذکر شده، درست است که واژه توفی گاهی به معنی مرگ آمده و متوفی به معنی مرده است ولی حتی در این گونه موارد نیز حقیقتا به معنی مرگ نیست بلکه به معنی تحویل گرفتن روح است.[۳۳۳]
* موت:
یکی دیگر از واژه هایی که در قرآن بر مرگ و مردن دلالت میکند واژه «موت» است. این واژه ۱۶۵ بار در ۱۴۳ آیه آمده است. مفردات با بررسی این واژه در برابر انواع حیات می گوید که موت دارای انواعی است:
۱- موت در برابر قوه نامیهای که در انسان و حیوان و گیاه موجود است مانند «یُحیَی الارضَ بَعدَ مَوتِها»[۳۳۴]؛ زمین را بعد از مرگش زنده میسازد.
۲- زوال قوه حافظه، مانند: «قالَت یلَیتَنی مِتُّ قَبلَ هذا وَ کُنتُ نَسیاً مَنسیاً»[۳۳۵]؛ گفت ای کاش پیش از این مرده بودم و یکسر فراموش شده بودم.
۳- زوال قوه عاقله که همان جهالت است، مانند: «اَو مَن کانَ مَیّتاً فَاحیَیناهُ»[۳۳۶]؛ آیا کسی که مرده دل بود و زندهاش گردانیدیم …
۴- حزن و خوفی که مکدر و تیره کننده حیات است، مانند: «وَ یَاتیَهُ المَوتَ مِن کُلِّ مَکان وَ ما هُوَ بِمَیّت»[۳۳۷] ؛ و مرگ از هر جانبی به سویش میآید ولی نمیمیرد.
۵- خواب که مرگ خفیف است، «وَ هُوَ الَّذی یَتَوَفّاکُم بِالَلیلِ»[۳۳۸] و به خاطر همین خداوند تبارک و تعالی مرگ و خواب را به نام «توفی» نامگذاری کرده است.[۳۳۹]
این واژه در قرآن به معانی دیگر آمده که در ذیل به آن اشاره میشود:
* جدایی روح از بدن و جسد، مانند: «کُلُّ نَفسٍ ذائِقهُ المَوت»[۳۴۰]؛ هر جانداری چشنده طعم مرگ است.
* آب منی و نطفه (مراحل پیشین آفرینش انسان)، مانند: «کَیْفَ تَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَکُنتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْیَاکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ»[۳۴۱] ؛ چگونه خدا را منکرید با آنکه مردگانی بودید و شما را زنده کرد باز شما را میمیراند و باز زنده میکند.
* گمراهی بی ایمانی و کفر، مانند: «اِنَّکَ لاتُسمِعُ المَوتیَ»[۳۴۲]؛ البته تو مردگان را شنوا نمیگردانی.
* در مورد بتهای فاقد حرکت و جنبش که مورد پرستش واقع میشود، «اموات غیر احیاء»[۳۴۳] الفاظ دیگری در قرآن به کار رفته که بر مردن و مرگ دلالت میکنند مثل «هلک»[۳۴۴]، «صعق»[۳۴۵]، «قتل»[۳۴۶] ، «فنا»[۳۴۷] اما چون از ظرفیت رساله خارج است از آنها صرف نظر میکنیم.
مؤلف مقاییس الغه در مورد واژه موت میفرماید: «ذهاب القوه من الشی»؛ موت یعنی از دست رفتن قدرت و توان چیزی. بنابراین با توجه به این ریشه است که عرب در موارد خاموشی آتش و از کار افتادن زمین از قابلیت کشت و زرع و حتی در مورد خواب انسان، لفظ «موت» به کار میبرد، چون در همه اینها یک قدر مشترکی وجود دارد و آن این که قابلیت ها و توانها از میان میرود.[۳۴۸]

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت tinoz.ir مراجعه کنید.

۳ـ۲ـ۳ـ۲٫ حقیقت انسان

واژه انسان ۵۶ بار در قرآن ذکر شده که با مراجعه به آنها معلوم می شود مراد از آن فقط جسد ظاهری و همین صورت خاکی نیست بلکه باطن، استعدادها و عواطف و دیگر ابعاد وجودی او نیز منظور شده است. آیاتی که در توصیف انسان است برخی بیانگر بعد منفی و برخی بیانگر بعد مثبت انسان است. در آیاتی که انسان مذمت شده است، تعبیراتی از قبیل: ظلوم کفار (ابراهیم /۳۴)، عجول (اسرأ /۱۱)، قدر ناشناس (حج /۶۶)، بخیل (اسراء /۱۰۰)، نا امید (هود / ۹)، دشمن آشکار (نمل / ۴)، فراموش کننده (زمر / ۸)، حریص (معارج / ۱۹)، بی تاب (معارج / ۲۰)، طغیانگر (علق /۶) و زیانکار (عصر/ ۲) آمده است.
اما آیاتی که در مدح انسان است تعابیری از قبیل: تکریم (لقمان/ ۲۰)، تفضیل بر مخلوقات (اسراء/ ۷۰)، خلیفه الله (بقره/۳۰)، توانایی تسخیر جهان (لقمان/ ۲۰)، دمیده شدن روح الهی در او (حجر/ ۲۹)، شنوا و بینا بودن (انسان/ ۲)، توبه کننده (زمر/ ۸) و شاکر (انسان/ ۳) آمده است. با عنایت به این دو بعد از صفات انسانی بدست میآید که انسان غیر از جسم بعد دیگری دارد که منشاء این صفات است.
انسان در نگاه قرآن ترکیبی از روح و بدن است و اینکه مرگ پایان زندگی انسان نیست بلکه روزنه ای است به زندگی دیگر و روح پس از جدایی از بدن باقی است و زندگی خود را در جهان برتر ادامه میدهد. به عبارت دیگر مرگ دروازه فنا نیست بلکه دروازه ابدیت است و بشر از این دروازه به جهان ابدی که آن نیز برای خود فرازهایی دارد گام مینهد و پاسدار این دروازه فرشته مرگ است که دست انسان را میگیرد و او را به سرای دیگر روانه میکند.
مردن در منطق قرآنی تباهی نیست، صرف خراب شدن نیست، انهدام نیست بلکه مردن انتقال است و آن که میمیرد، در همان آنی که میمیرد از اینجا منتقل میشود به جای دیگر و در جای دیگر زنده است.[۳۴۹] اکثر حکمای اسلامی معتقدند که حقیقت انسان نه جسم است و نه جسمانی بلکه جوهری است مجرد از ماده و متعلق به بدن، آن هم تعلق تدبیری که با فساد و فنای بدن فانی نمیشود.
اگر خواهی خود را بشناسی، بدان که هر کسی را از دو چیز آفریدهاند: یکی این بدن ظاهر که آن را تن گویند و مرکب است از گوشت و پوست و استخوان و رگ و یکی دیگر «نفس» است که آن را روح و جان و عقل و دل نیز گویند و آن جوهری است مجرد از عالم ملکوت و درّی است بس گرانمایه از سنخ مجردات.[۳۵۰]
قول حق این است که انسان همان روح یا نفس اوست که ذاتا مجرد از ماده و علایق ماده است و غیر از بدن است اگر چه علاقه شدیدی به آن دارد و به اعتبار تجرد ذاتی آن، روح نامیده میشود و به اعتبار افعال و تحریکات، نفس و به اعتبار عقائد و تقلبات، قلب و به اعتبار مدرکات علمی، عقل نامیده میشود.[۳۵۱]
صدر المتألهین نیز انسان را مرکب از روح و جسم میداند و میگوید: جسم فانی و مادی است ولی روح یا نفس باقی و مجرد است از نظر وی حقیقت انسان همین نفس ناطقه است که صورت ذاتی او میباشد.[۳۵۲]

۳ـ۲ـ۳ـ۳٫ اثبات روح برای انسان

شکی نیست در اینکه در داخل این هیکل محسوس که ما آن را انسان مینامیم مبدئی برای حیات است که شعور و اراده آدمی مستند بدان است و خدای تعالی در آنجا که سخن از خلقت انسان به عنوان آدم دارد از این مبدأ تعبیر به روح و در بعضی موارد تعبیر به نفس نموده است. یک حقیقتی برای انسان وجود دارد که یک عمر به او میگفتیم تو، شما، جنابعالی و امثال اینها. آیاتی در قرآن وجود دارد که یک جوهر اصیلی را برای انسان اثبات میکند که انسانیت انسان به آن حقیقت اصیل است از جمله:
۱- «ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِیهِ مِن رُّوحِهِ وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَهَ قَلِیلًا مَّا تَشْکُرُونَ»[۳۵۳]؛ آنگاه او را درست اندام کرد و از روح خویش در او دمید و برای شما گوش و دیدگان و دلها قرار دارد چه اندک سپاس میگزارید.
منظور از تسویه، همان خلقت اعضا اوست که او را به حد اعتدال، دور از افراط و تفریط آفریده، مقصود «سوی» در این آیه و دیگر آیات (سوره انفطار آیه ۷ و سوره اعلی آیه ۲) تکمیل خلقت جسمانی و پرداخت آفرینش ظاهری اوست. بعداً روح را که از نظر شرافت و والایی به حدی رسیده است که خدا، آن را به خود نسبت میدهد «من روحی» با تعبیر «نفخ» به کار برده یعنی خدا از روحی شریف و منسوب به خودش در او دمید. این روح غیر از بدن است. پس از نفخ روح موضوع شنیدن، دیدن، تدبر و تفکر را یادآور میشود و میگوید: «و جعل لکم السمع و الابصار و الافئده …» هر چند در این جمله از اعضا نام میبرد ولی مقصود آثار آنهاست که همان شنیدن، دیدن و تفکر کردن است.
۲- « .. ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ»؛[۳۵۴] آنگاه جنین را در آفرینشی دیگر پدید آوردیم. آفرین بر خدا که بهترین آفرینندگان است.
این آفرینش دیگر در آیه که پس از تغییر و تحولاتی که در جنین روی میدهد، رخ مینماید، همان مرحله تعلق روح و دمیدن روح انسانی در کالبد اوست که در آیات دیگر آن را به نفخ روح بیان کرده است.
۳- « … وَ لَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ فِی غَمَرَاتِ الْمَوْتِ وَ الْمَلآئِکَهُ بَاسِطُواْ أَیْدِیهِمْ أَخْرِجُواْ أَنفُسَکُمُ»[۳۵۵]؛ و ای کاش ستمگران را در گردابهای مرگ می دیدی که فرشتگان به سوی آنها دستهایشان را گشودهاند و نهیب میزنند: جانهایتان را بیرون دهید.
این آیه به روشنی میرساند که جان گوهری است که گاهی با بدن همراه است و گاهی از آن بیرون است.
۴- «وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُوْلَئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ»[۳۵۶]؛ چون کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند و او نیز آنها را دچار خود فراموشی کرد.
آیا می توان گفت که مقصود از نفس همان بدن است. زیرا آنچه که گروه عصیان گر هیچگاه آن را فراموش نمیکنند همان بدن و لذائذ زودگذر آن است، بلکه مقصود از یاد بردن روح انسانی است که به سعادت و خوشبختی نیاز کامل دارد. چون به نیازهای واقعی روح توجه ندارند مثل این است که آنرا فراموش کردهاند.
۵- «وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ـ فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا»[۳۵۷]؛ سوگند به نفس و آن کس که آن را درست کرد سپس پلیدکاری و پرهیزگاریاش را به آن الهام کرد.
آیه حاکی است که انسان دارای گوهری است که دارای ادراک و تحرک است ادراک دارد زیرا به او الهام میشود، تحرک دارد زیرا مبدا یک رشته کارهایی است که مایه پرهیزگاری یا تبهکاری اوست.
هر انسانی ناخودآگاه اعضا بدن و حتی بدن خود را به واقعیت دیگری به نام من نسبت میدهد و میگویند: دست من، پای من، مغز من، قلب من و بدن من. یک چنین انتساب در حالت ناخودآگاهی حاکی است که هر فردی خود را به واقعیت دیگری به نام «من» بسته میداند که در پشت پرده شخصیت ظاهری و مادی او قرار گرفته است و همه اعضا و بدن خود را به آن نسبت میدهد اما در جایی که میگوید «نفس من» یا «روح من» یک چنین تعبیری از باب ضیق بیان است و اگر می گفت «روح» بی آنکه به «من» نسبت دهد، معلوم نمیشد که به روح چه کسی اشاره میکند.

۳ـ۲ـ۳ـ۴٫ آیات دال بر تجرّد نفس

تا اینجا از آیاتیکه گفته شد، به این نتیجه رسیدیم که شخصیت و حقیقت هر انسانی روح اوست حال آیاتی را که بر تجرّد روح یا نفس دلالت میکنند بیان میکنیم.
۱- «وَ عَلّمَ آدَمَ الاَسماءِ کُلّها»[۳۵۸]؛ و خدا همه معانی نامها را به آدم آموخت.
خدا انسان را خلیفه خودش بر روی زمین قرار داد و اگر آدم مستحق و لایق خلافت الهی شد به خاطر علم به اسماء بوده و خداوند مستخلِف این خلیفه است، کسی که در وجودش مسمّای به اسماء الحسنی و متّصف به صفات علیائی از صفات جمال و جلال است و آدم که خلیفه خدا بر روی زمین است مظهر تمام اسمای الهیه و فوق ملائکه بلکه فوق تمام موجودات عالم است. چون بدن جسمانی آدم نمیتواند مظهر اسمای الهی باشد معلوم میشود چیز دیگری در کار است که آن مجرّد میباشد و آن نفس است.[۳۵۹]
۲- «وَکَذَلِکَ نُرِی إِبْرَاهِیمَ مَلَکُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلِیَکُونَ مِنَ الْمُوقِنِینَ»[۳۶۰]؛ و اینگونه ملکوت آسمانها و زمین را به ابراهیم نمایاندیم تا از جمله یقین کنندگان باشد.
در این آیه ما ملکوت را به هر معنایی که بگیریم اثبات تجرد نفس انسانی میشود. در معنای اول، ملکوت را عبارت از «مرتبه اسماء و صفات» میگیریم، زیرا ملکوت مبالغه در مالکیّت است، مثل طاغوت که مبالغه در طغیان است، اگر این مرتبه بخواهد به حضرت ابراهیم ارائه شود باید حضرت با وجه الهی عالم نوعی سنخیت داشته باشد و این سنخیت محقق نمیشود مگر اینکه که در ایشان یک قوه الهیّه که فوق تمام موجودات حتی مجرّدات است وجود داشته باشد تا بتواند به واسطه آن تجلی مالکیتی حقّه حق را در همه موجودات حتی مجردات رویت کند. اما اگر ملکوت را به معنی «عالم ملک» بگیریم، میگوئیم: با تکیه به قوه جسمانی نمیشود در یک مدت کم این مقدار از عالم را به حضرت ابراهیم علیه السلام نشان داد. پس به ناچار یک قوه تجرّدی لازم است که به توسط آن برتمام عالم ملک احاطه حاصل شود.[۳۶۱]
۳- «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ ـ فِی کِتَابٍ مَّکْنُونٍ ـ لَّا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ»[۳۶۲]؛ این پیام قطعا قرآنی است ارجمند در کتابی نهفته که جز پاک شدگان بر آن دست نزنند.

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت
 [ 12:30:00 ب.ظ ]




باید گفت: که با وجود تصریح مواد ۳۶۳ و۳۶۴ قانون مدنی،در بیع خیاری در فاصله وقوع عقد تا سقوط یا انقضاء مدت خیار،مالکیّت متزلزلی برای بایع و مشتری وجود دارد و پس از انقضاء مدت خیار فسخ،مالکیّتِ متزلزل و غیر قطعی به مالکیت مستقر و قطعی تبدیل می گردد.

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت fotka.ir مراجعه نمایید.

 

بند دوم: انتقال مالکیت در عقد بیع مؤجّل

برابر بند ۳ و۴ ماده ۳۶۲ قانون مدنی:”عقد بیع، بایع را به تسلیم مبیع و مشتری را به تأدیه ثمن ملزم می نماید.”بنابراین تسلیم مبیع و تأدیه ثمن از الزاماتی است که در عقد بیع برای بایع و مشتری ایجاد می گردد که هر کدام از آنها ملزم هستند بلافاصله پس از وقوع عقد بیع،مبیع و ثمن را تسلیم و تأدیه نمایند؛لکن متعاملین می توانند برای تسلیم مبیع یا تأدیه ثمن اجلی تعیین نمایند؛ امّا تعیین اجل نیز حسب ماده ۳۶۳ قانون مدنی که می گوید:”...وجود اجلی برای تسلیم مبیع یا تأدیه ثمن مانع انتقال نمی شود…” مانع از انتقال مالکیّت در زمان وقوع عقد نمی گردد.

بند سوم:انتقال مالکیّت در عقد بیع صرف

صرف در لغت به معنی صوت (صدا) می باشد و در اصطلاح فقهای امامیه صرف عبارت است از: “فروختن ثمنها یعنی طلا و نقره به مثل آن.”[۱۱۰]
بیع صرف علاوه بر دارا بودن شرائط صحت معامله،مشروط به آن است که قبض و اقباض در مجلس معامله واقع شود؛بنابراین اگر قبل از قبض و اقباض طرفین متفرق شوند، بیع باطل است و چنانچه بعضی از کالا قبض شود،معامله تنها در آن چه قبض شده صحیح و در آنچه قبض نشده باطل است و تفاوتی نمی کند که هریک از مبیع عین خارجی باشد یا کلّی فی الذمه.
ماده ۳۶۴ قانون مدنی نیز مقرّرنموده:”در بیعی که قبض شرط صحت است مثل بیع صرف انتقال ازحین حصول شرط است نه از حین وقوع بیع.”
با توجّه به ماده مزبور و با استنباط از نظر فقهاء نتیجه گرفته می شود، که در بیع صرف برای تسلیم مبیع و تأدیه ثمن نباید اجلی مقرّر گردد؛زیرا چنانچه طرفین قبل از قبض و اقباض متفرق شوند، بیع باطل است.

گفتار سوم:تسلیم مبیع

درخصوص تسلیم و چگونگی آن در گفتار اولِ مبحث دوم از فصل اول توضیحاتی داده شد. سؤالی که در این جا مطرح می گردد این است که چرا باید فروشنده مبیع را در اختیار مشتری قرار دهد؟ آیا چون دراثر عقد مبیع به ملکیت مشتری در می آید،فروشنده باید مبیع را در اختیار او قرار دهد؟در پاسخ به این سؤال گفته شده: خیر،چون مبیع در اثر عقد به ملکیّت مشتری در می آید، فروشنده ناچار به تسلیم آن نیست؛بلکه الزام فروشنده به تسلیم مبیع ریشه قراردادی دارد و ناشی از عقد بیع است.لکن، همانگونه که گفته شد: فروشنده وظیفه دارد مبیع را بگونه ای در اختیار مشتری قرار دهد که او بتواند آن طورکه می خواهد از آن استفاده نماید؛لذا لازم است که فروشنده اطلاعات لازم در خصوص مبیع را در اختیار مشتری قرار دهد. مضافاً این که به حکم مواد۳۶۷و۳۸۳ قانون مدنی، فروشنده مکلّف است علاوه بر تسلیم مال موضوع عقد،منافع مبیع و هم چنین توابع آن را در اختیار مشتری قرار دهد.حال باید ببینیم که منظور از منافع و توابع مبیع چیست؟

بند اول: منافع مبیع

منافع “که در لغت عربی مصالح گفته می شود.” و “نفع اعیان اموال”[۱۱۱] را گویند؛ مانند: شیر و پشم دامها”.حقوقدانان در تعریف آن اختلاف نظر شدیدی دارند:
الف-برخی[۱۱۲] آنرا چنین تعریف نموده اند:” مقصود از منفعت،ثمره است، که بتدریج از عین مال به دست می آید،بی آنکه ازعین مال بگونه ای محسوس بکاهد؛ خواه این ثمره عین مادّی باشد (مانند میوه درخت) یا وصفی که عین مال، از آن جهت قابل انتفاع است(مانند صلاحیّت حیوانات برای سواری، باربری، و خانه برای سکنا)”.
در تعریف فوق دو صفت اصلی وجود دارد:نخست آن که تدریجی است و دیگر آن که از عین نمی کاهد.
ب- و برخی[۱۱۳] نیز آن را به معنای: “عوائد اصل شناسانده اند.”
و نیز گفته شده[۱۱۴] که:”منفعت عبارت از مالی است که وجود محسوس و مادّی ندارد و معادل کاربرد و مصرف اشیاء دارای وجود مادّی و محسوس است.”
سؤالی که در این جا پیش می آید این است که آیا ثمره و حاصل که دو اصطلاح رایج در متون فقهی و حقوقی می باشند منفعت محسوب می گردند یا خیر؟
در فقه ما،ثمره و حاصل که معادل نماء و نتیجه است،مترادف هم محسوب می شوند و هر دو به معنای نماء و دارای وجود مادی، که از عین نمی کاهد می باشند و ماهیتاً غیر از منفعت هستند.لکن در حقوق، آن دو از مصادیق منفعت به شمار می آیند؛ امّا با یکدیگر مغایرت دارند؛به عبارتی ثمره قسمتی از منفعت به شمار می آید که دارای وجود مادی می باشد، امّا از عین اصلی نمی کاهد؛ مانند: میوه درخت.لکن حاصل نیز قسمتی از منفعت می باشد، امّا بر خلاف ثمره،از عین اصلی می کاهد. مانند:درخت بریده شده یک باغ.
قانون مدنی ایران نیز در ماده ۱۵ به تبعیّت از حقوق مدنی فرانسه دو اصطلاح ثمره و حاصل را در مقابل هم ذکر نموده و بین آن دو تفاوت گذارده است و مقرّرنموده که:”ثمره و حاصل،مادام که چیده یا درو نشده،غیر منقول است.اگر قسمتی از ان چیده یا درو شده باشد تنها آن قسمت منقول است.”
به نظر می رسد که نباید بین ثمره و حاصل تفاوتی گذارد و بهتر آن است که هر دورا یکی و از مصادیق منفعت دانست که از اصل عین نمی کاهد.مانند: میوه درخت.

بند دوم :توابع مبیع

توابع مبیع عبارت است از:”هر چه که عرفاً برای استفاده خریدار از مبیع،طرف حاجت باشد.مثلاً در بیع خانه انشعاب برق و گاز از توابع است؛ لکن امتیاز تلفن از توابع مبیع نیست.”
نیز گفته شده:[۱۱۵] “مقصود از توابع اشیایی است که برای استعمال و بهره برداری از مبیع ضرورت دارد.”
حسب ماده ۳۵۶ قانون مدنی که مقرّر نموده:“هر چیزی که بر حسب عرف و عادت جزء یا از توابع مبیع شمرده شود یا قرائن دلالت بر دخول آن در مبیع نماید،داخل در بیع و متعلق به مشتری است اگر چه در عقد صریحاً ذکر نشده باشد و اگر چه متعاملین جاهل بر عرف باشند.”
بنابراین، توابع ممکن است به حکم عرف،قرارداد یا قرائن جزء مبیع باشند؛لذا فروشنده ملزم است علاوه بر تحویل مبیع،توابع آن را نیز به مشتری تسلیم نماید. پس اگر اتومبیلی فروخته شود،جک و چرخ یدکی نیز جزء مبیع و فروشنده ملزم به تسلیم آن است.

گفتار چهارم:تأدیه ثمن

یکی دیگراز آثار عقد بیع صحیح برابر بند ۴ ماده ۳۶۲ قانون مدنی این است که مشتری ملزم به تأدیه ثمن می باشد.تعهد به پرداخت ثمن،ناشی از عقد بیع است و چنانچه در پرداخت آن تأخیری صورت گیرد، فروشنده می تواند الزام خریدار به پرداخت ثمن را از دادگاه بخواهد و حق فسخ بیع را ندارد؛ مگر در مورد خیار تفلیس و تأخیر ثمن.
لذا در ادامه این گفتار مطالبی در خصوص خیار تفلیس و تأخیر ثمن ارائه می گردد.

بند اول:خیار تفلیس

تفلیس یعنی صدور حکم افلاس در دادگاه، که با صدور این حکم،بایع که ثمن را از مشتری نگرفته است، حق رجوع به مبیع را دارد.[۱۱۶]
شایان ذکر است که مفَلَّس(بر وزن مثلث) را نباید با مفلِس(بر وزن معسر) که به فقیر گفته می شود را اشتباه کرد.[۱۱۷]
خیار تفلیس در شمار خیارات مذکور در ماده ۳۹۶ نیامده و فقط در ماده ۳۸۰ قانون مدنی ذکر گردیده است. به موجب ماده ۳۸۰ قانون مدنی:“در صورتی که مشتری مفلس شود و مبیع موجود باشد بایع حق استرداد آن را دارد و اگر مبیع هنوز تسلیم نشده باشد،می تواند از تسلیم آن امتناع کند.”
چون خیار تفلیس تنها در ماده ۳۸۰ قانون مدنی ذکر گردیده، از خیارات مختص بیع می باشد؛ ولی با توجّه به این که در ماده ۴۵۶ قانون مدنی خیارات مختص بیع (خیار مجلس،حیوان و تأخیر ثمن) ذکر گردیده،لذا خیار تفلیس ازخیارات مشترکه می باشد که در جمیع معاملات ممکن است موجود باشد.[۱۱۸]
برای خیار تفلیس شرایطی می باشد که عبارتند از:
“۱-مشتری پس از عقد بیع مفلس شده باشد،یعنی دادگاه در رأی خود تاریخ فلس مشتری را پس از زمان عقد معین نموده باشد.
۲-در صورتی که مبیع تسلیم مشتری نشده و یا آن که تسلیم شده، ولی عین آن نزد مشتری موجود است؛یعنی تلف و یا انتقال به غیر، داده نشده باشد؛فرقی نمی نماید که مبیع عین معیّن باشد و یا کلّی فی الذمه.
۳-در صورتی که ثمن به بایع تأدیه نشده باشد.
۴-در صورتی که ثمن کلّی فی الذمه باشد و الّا هرگاه پس از عقد مشتری مفلس گردد و ثمن عین معین باشد،طبق ماده ۳۶۳[۱۱۹] قانون مدنی بایع می تواند آن را از مشتری بخواهد؛ زیرا در اثر عقد، ثمن معیّن در ملکیّت بایع داخل می گردد.”[۱۲۰]

بند دوم:خیار تأخیر ثمن

برابر ماده ۴۰۲ قانون مدنی:“هرگاه مبیع عین خارجی و یا در حکم آن بوده و برای تأدیه ثمن یا تسلیم مبیع بین متبایعین اجلی معین نشده باشد،اگر سه روز از تاریخ بیع بگذرد و در این مدت نه بایع مبیع را تسلیم مشتری نماید و نه مشتری تمام ثمن را به بایع بدهد،بایع مختار در فسخ معامله می شود.”
بنابراین، علاوه بر امکان اجبار خریدار و استفاده از حق حبس،بایع می تواند از خیار تأخیر ثمن، برابر ماده ۴۰۲ قانون مدنی استفاده نماید. که این حق را در اصطلاح “خیار تأخیر ثمن”نامند.
در این جا فرضی را در نظر می گیریم که سه روز از تاریخ بیع گذشته و خریدار ثمن را تأدیه ننموده و فروشنده نیز از این حق استفاده نکرده باشد.
سؤالی که مطرح می گردد این است که آیا اگر خریدارآمادگی خویش را برای پرداخت ثمن اعلام نمود،فروشنده می تواند از خیار تأخیر ثمن استفاده نماید یا این که حق او ساقط می گردد؟
در پاسخ به این سؤال باید گفت: که بین فقهاء اختلاف نظر وجود دارد، عدّه ای بر این عقیده اند که خیار ساقط می گردد[۱۲۱] و عده ای دیگر بقای آن را صحیح می دانند[۱۲۲] و برخی هر دو احتمال را می دهند. [۱۲۳]
در این خصوص به نظرمی رسد که چون عقد بیع از عقود لازم است بنابراین نمی توان به آسانی آن را بهم زد مگربه وسیله خیارات یا اقاله. در خصوص استفاده از خیارات باید گفت: طرفین معامله زمانی به وسیله یکی از خیارات معامله را فسخ می نمایند که ضرری متوجّه آنها باشد؛ لکن در این مورد چون با تأدیه ثمن ضرری متوجه بایع نمی گردد؛ بنابراین بهتر است که خیار تأخیر ثمن ساقط گردد.

گفتار پنجم:ضمان دَرَک

دَرَک در لغت به معنی نهایت گودی چیزی و لحوق(ضمیمه شدن و تابع گردیدن) است.[۱۲۴]امّا در اصطلاح حقوقی یعنی: “تدارک و جبران زیانی که به حقوق عاقد رسیده است. چنانکه پس از بیع،معلوم شود که مبیع شخصی یا ثمن شخصی، ملک ناقل نبوده است(فضولی)، اگر مبیع بوده است برای تدارک مافات باید ثمن به مشتری رد شود.مسئولیت مدنی تدارک را، ضمان دَرَک گویند.”[۱۲۵]امّا مقصود از واژه “ضمان” در ترکیب ضمان دَرَک، ضمان معاوضی یا تکلیف به بازگرداندن ثمن است و معنی دَرَک ارتباط ملکیّت به شخصی غیر از فروشنده است.”[۱۲۶] قانونگذار ما ضمان دَرَک را از آثار بیع صحیح می داند و ویژه موردی است که مبیع یا جزئی از آن به ملک دیگری در آید و او معامله را تنفیذ نکند؛ در این مورد بایع باید تمام ثمن را به خریدار مسترد نماید.امّا چنانچه جزئی از مبیع مستحق للغیر در آید مشتری می تواند برابر ماده ۴۴۱ قانون مدنی نسبت به قسمتی که عقد بیع باطل است ثمن را مسترد دارد و نسبت به قسمت دیگر عقد را قبول نماید و یا عقد را فسخ و ثمن آن را مسترد کند. امّا در مورد حق ارتفاق و انتفاع برابر ماده ۵۳ قانون مدنی[۱۲۷] اینگونه است که اگر شخص ثالث حق انتفاع یا ارتفاق بر مبیع داشته باشد،بیع باطل نیست و فروشنده نیز خود به خود تکلیفی در رد ثمن ندارد.

مبحث سوم:احکام عقد بیع

در خصوص احکام عقد بیع در قسمتهای مختلف توضیح داده شده،که در این جا جهت جلوگیری از اطاله کلام از تکرار آنها صرفنظر،و به بیان مختصری از آن می پردازیم.
عقد بیع چنانکه از مفاد ماده ۳۳۸[۱۲۸] قانون مدنی استنباط می گردد عقدی معوّض یعنی دارای ثمن و مثمن می باشد، که هر یک عوض دیگری قرار می گیرد.
عقد بیع از عقود تملیکی می باشد و در صورتی که مبیع عین شخصی (خواه مشاع[۱۲۹] باشد و خواه مفروز[۱۳۰]) و یا در حکم آن(مقدار معین به طور کلی از شئ متساوی الاجزاء)باشد به وسیله عقد به مشتری منتقل می شود؛ اگر چه هنوز تسلیم او نشده و ثمن را هم بایع قبض نکرده باشد.
در تاریخ حقوق،تملیکی بودن عقد بیع سابقه طولانی ندارد و تملیکی بودن از مبتکرات سبز فایل است.در حقوق قدیم عقد بیع از عقود عهدی بود و به وسیله آن بایع تعهد می نمود که مبیع را به مشتری تملک نماید و تملیک به وسیله قبض بعمل می آمد؛ زیرا در جوامع اولیّه بین مالکیّت و تصرف فرقی گذارده نمی شد و هر کس هر چه را متصرف بود خود را مالک آن می دانست؛ولی بتدریج که اجتماع مرکزیت یافت و از قدرت فردی کاسته شد مالکیت مفهوم جداگانه ای پیدا کرد و از تصرف فرق گذارده شد.
لکن در صورتی که مبیع کلی باشد، بیع عقد عهدی است یعنی به وسیله آن بایع تعهد می نماید که مبیع را به مشتری تملیک نماید و عمل تملیک به وسیله قبض حاصل می شود. اما مفاد ماده ۳۳۸ قانون مدنی ناظر به مبیع شخصی است و مبیع کلی را در بر نمی گیرد.[۱۳۱]

بخش دوم: ایجاب،آثار و احکام مربوط به آن

همانگونه که در مقدّمه بدان اشاره شد، هر عمل حقوقی چه داخلی و چه در سطح بین المللی،یک ارتباط دو جانبه ای است که ابتدائاً می بایست میل به انجام آن عمل حقوقی از جانب یکی به سوی دیگری ابراز و پیشنهاد گردد. به عبارتی از ماده ۱۸۳قانون مدنی که مقرّر داشته: “عقد عبارتست از این که یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند دیگر تعهد بر امری نمایند و موررد قبول آنها باشد.” چنین استنباط می گردد که باید برای ایجاد تعهد کسی که متعهد می شود،قصد خود را اعلام و سپس طرف دیگری که متعهد له و منتفع از تعهد است،آن را قبول نماید.این اعلام تعهد را در اصطلاح حقوقی ایجاب و اعلام پذیرفتن را قبول نامند.
حال نظر به این که ایجاب و نیز قبول شرایط،آثار و احکام مختص به خود را دارند.لذا این بخش را با توضیحاتی در خصوص مفهوم،تعریف و شرایط تحقق و نفوذ ایجاب، آثار و احکام آن و در نهایت زوال ایجاب ادامه خواهیم داد.از این رو در فصل اول تعریف، شرایط تحقق و نفوذ ایجاب، در فصل دوم آثار و احکام ایجاب و در فصل سوم زوال ایجاب را مورد بررسی قرار می دهیم.

فصل اول:مفهوم،تعریف و شرایط تحقق و نفوذ ایجاب

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت
 [ 12:30:00 ب.ظ ]




 

  • مشارکت آزادانه کارکنان
  • تضمین امنیت شغلی
  • استفاده از چرخه کیفیت از طریق بحث و بررسی مشکلات مؤثر در عملکرد کارخانه و محیط کار
  • تشویق کارکنان به رشد شغلی و توسعه مهارت ها در درون تیم کاری
  • دسترسی به آموزش مهارت ها
  • مشارکت گروه کاری در پیش بینی نیازهای شخصی، انتخاب اعضا و رهبر گروه
  • تشکیل جلسات دوره ای تیم کاری برای بحث پیرامون موضوعاتی چون کیفیت، زمانبندی امور، مسائل ایمنی محیط کار و سفارش های مشتریان

 

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت tinoz.ir مراجعه کنید.

 

  • احساس مسئولیت نسبت به مسائل و مشکلات کارکنان (فرجوند، ۱۳۷۶)

 

۶) الگوی ارائه شده توسط مورتن[۶۶]
در مطالعه دیگری که توسط مورتن انجام شده است کیفیت زندگی کاری به شش قسمت عمده تقسیم بندی شده است که این موارد به اختصار عبارتند از:

    1. حقوق و مزایاکه باید بر اساس میزان دقت، توانایی و کوشش افراد در سازمان به آنان تعلق گیرد. چنانچه حقوق و مزایای تعلق گرفته شده ناکافی باشد ممکن است افراد به سازمان های دیگر روی آورند.
    2. جدول زمانی کارعوامل متعددی در این طبقه جای می گیرد؛ از قبیل: کار تمام وقت، کار پاره وقت، چهار روز کار در هفته، زمان کاری شناور، اوقات فراغت بین کار، مرخصی و تعطیلات. زمانی کاری شناور به افراد آزادی بیشتر و فرصت برای پرداختن به فعالیت های غیر کاری دهد. این عوامل در سال های اخیر اهمیت
      ویژه ای یافتند.
    3. ماهیت شغلی:چنانچه ساختار شغل متناسب با توانایی ها و استعداد فرد باشد در آن صورت احساس رضایت به وی دست می دهد.
    4. جنبه های فیزیکی شغلبه مرور زمان توجه فزاینده ای به بی حفاظ بودن کارگران در مقابل مواد شیمیایی خطرناک، مخاطرات ایمنی و سر و صدا در محیط کار معطوف می شود. در گذشته نسبت به زیان هایی که از بی توجهی به این عوامل ناشی می شد آگاهی اندک وجود داشت. چنانچه کارکنان در مدت زمان طولانی در محیطی که از نظر شرایط و ابزار کاری نامناسب است به کار گرفته شوند در آن صورت رضایت شغلی آنان کاهش می یابد.

    1. جنبه های نمادی شده داخل و خارج شغلعوامل داخلی شامل امنیت شغلی، امکانات رفاهی، رستوران، بهداشت محیط کار می باشد و عوامل خارجی شامل فرصت های تحصیلی، موانع شغلی یا اتحادیه ای برای رشد و پیشرفت، شرایط بازار کار و محدودیت های نژادی، جنس، سن و … می باشد.
    2. عوامل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مؤثر بر زندگی کاریرضایت یا عدم رضایت شخص از زندگی ممکن است به محیط کار منتقل شود. مسائلی از قبیل ارتقاء سطح زندگی، هزینه های بالای مسکن، مشکلات انرژی، مشاجرات خانوادگی و آلودگی هوا باعث اضطراب و ناتوانی شده و در نهایت منجر به عدم رضایت می گردند. از طرف دیگر نزدیکی به مراکز فروش، امکانات تفریحی، غذاهای منجمد شده، موفقیت در آموزش های عمومی، وجود وسایل حمل و نقل خوب و کافی و دیگر امکانات رفاهی باعث آرامش و آسایش زندگی افراد شده و رضایت آنان را فراهم می آورد (فرجوند، ۱۳۷۶).

 تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی

بطور کلی می توان شاخص های مشترکی را که نشانگر کیفیت بالای زندگی کاری باشند به شرح زیر فهرست کرد:

    • وجود اعتماد در سازمان
    • حمایت مدیریت از شیوه های مشارکتی در سازمان
    • ایجاد زمینه های رشد و پرورش و فرصت های آموزش و توسعه
      مهارت های کارکنان
    • فراهم بودن بازخورد عملکرد
    • سرپرستی کمتر و تفویض اختیار بیشتر
    • کار گروهی در سازمان
    • ایمنی و سلامتی محیط کار
    • حقوق و مزایای کافی
    • توزیع عادلانه پاداش های سازمانی
    • کاهش اخبار و شایعات مربوط به اخراج
    • وجود آزادی نطق و بیان
    • غنی و با چالش بودن مشاغل
    • وجود گزینه های دیگری به جای اخراج
    • وجود ارتباطات باز
    • کاهش فشارهای شغلی
    • وجود سازمان های کارگری

در خاتمه باید خاطر نشان ساخت، مفاهیمی چون کیفیت زندگی کاری و مفاهیم مشابه ان نباید بدون در نظر گرفتن شرایط و مقتضیات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مورد استفاده قرار گیرد. اغلب نظریه ها و اصول در مرحله ی علوم اجتماعی زمانمند و مکانمند هستند وبر اساس نگرش اقتضایی و مدیریتی بومی در اعمال مدیریت نباید مقتضیات زمانی و مکانی به فراموشی سپرده شود. بنابراین کاربرد مفاهیم مورد اشاره نیاز به مطالعه و تحقیق و حصول اطمینان از اثربخشی آن ها در جوامع در حال توسعه دارد.
لذا با توجه به شاخص های ارائه شده که مربوط به کشورهای صنعتی می باشد، ضروری است که در سایر کشورها با پژوهش های علمی به شاخص های معرف کیفیت زندگی کاری دست یافت. بالاخص رفتار مردم در کشورهای در حال توسعه که در اکثر آن ها رفتارهای احساس و عاطفی از رفتارهای عقلانی پیش گرفته است. بنابراین لزوم این تحقیق در جامعه صنعتی کشور جهت افزایش کارایی و اثربخشی سیستم های سازمانی است و باعث توسعه خلاقیت ها و نوآوری ها و بهینه سازی کیفیت نظام کار، یا کیفیت زندگی کاری می گردد (سیاحی، ۱۳۷۷).
ضرورت و اهمیت برنامه های کیفیت زندگی کاری
توجهی که اکنون به کیفیت زندگی کاری می شود بازتابی است از اهمیتی که همگان برای آن قائلند. چنین می نماید که شمار بسیاری از کارکنان از کار خود ناراضی و در پی کاری معنی دارتر هستند. کارکنان در خواست دارند در پیامدهای اقتصادی و غیراقتصادی کارشان تغییراتی داده شود. اهمیت پاداش های غیر اقتصادی در مقایسه با اهمیت پاداش های اقتصادی هم اکنون افزایش یافته است. بویژه در نزد کارکنان که از آموزش و پرورش بالایی بهره مند هستند، چنین به نظر می رسد که نیاز شدیدی به بهتر کردن کیفیت زندگی کاری در بسیاری از کارکنان وجود دارد.
شماری از آگاهان بر این باورند که بعضی از رکورد بهره وری و کاهش کیفیت معمول در برخی از کشورها ناشی از کاستی های زندگی کاری و تغییر است که در علاقه مندی ها و
رجحان های کارکنان پدید آمده است و کارکنان در خواست دارند که در کارشان نظارت و دخالت بیشتر بیابند. هنگامی که با کارکنان با احترام رفتار شود و آنان فرصت بیان اندیشه های خود را داشته باشند و در تصمیم گیری ها بیشتر مشارکت کنند واکنش های مناسب و مطلوبی از خود نشان خواهند داد. تأکید بر عوامل ملموس و عینی زندگی در محیط کار، این نظریه را تقویت می کند که افزایش این عوامل، بهره وری منابع انسانی را افزایش می دهد. به تعبیری دیگر اگر توقع داشته باشیم که پرسنل یک سازمان وظایف محوله را بیشتر و بهتر انجام دهند باید حقوق و دستمزد، امکانات رفاهی، امنیت شغلی و مواردی از این قبیل را افزایش دهیم و در عین حال که این رابطه و توقع وجود دارد رابطه ی معکوس آن یعنی تأثیر علل بهره ور بودن بعنوان بخش از کیفیت زندگی کاری است (سیاحی، ۱۳۷۷).
به طور خلاصه کیفیت زندگی کاری از جمله مباحث مهمی است که در جهان امروز بخش عظیمی از وقت، بودجه و توجه صاحبنظران را به خود اختصاص داده است. در حالی که در گذشته فقط تأکید بر زندگی شخصی (غیر کاری) بوده است امروزه، بهبود کیفیت زندگی کاری یکی از
مهم ترین اهداف سازمان و کسانی که برای سازمان کار می کنند، می باشد. اگر یک کارگر واقعاً احساس کند که کیفیت زندگی کاریش بهبود یافته است، اعم از اینکه نتیجه ی عملکرد خودش باشد و یا سیاست هایی که از طرف سازمان در جهت افزایش بهره وری اتخاذ می شود، این مطلب به کارگر نیروی بیشتری در جهت انجام کارش می بخشد. نتیجه ی طبیعی این فرایند، ایجاد نیروی زندگی و جو فعال در داخل گروه یا سازمان است و در نهایت موجب افزایش بهره وری فراتر از نتایج مورد انتظار با توجه به استانداردهای تکنولوژیک یا تجهیزات می شود. همین مطلب خود موجب انگیزه بیشتر برای کار بهتر و در نتیجه کیفیت زندگی کاری بهتر می گردد. دست کم، سازمان به چهار دلیل زیر بایستی به کیفیت زندگی کاری اهمیت بدهد:

عکس مرتبط با اقتصاد

  1. کیفیت زندگی کاری بعنوان فرهنگی که سطح بالایی از تعهد متقابل را بین افراد و سازمان به وجود می آورد، به این معنا که افراد با اهداف سازمان و توسعه آن متعهد باشند و سازمان نیز به نیازهای افراد و بالندگی آنان متعهد باشد.
  2. کیفیت زندگی کاری بعنوان یک هدف که بهبود عملکرد سازمانی را از طریق ایجاد مشاغل و محیط های کاری راضی کننده تر و مؤثرتر برای افراد در کلیه سطوح سازمان فراهم می کند.
  3. کیفیت زندگی کاری بعنوان یک فرایند که موجبات تحقق اهداف را از طریق دخالت دادن و مشارکت فعال کلیه افراد سازمان فراهم می نماید.
  4. کیفیت زندگی کاری پدیده ای است که امروزه از مرز سازمان و شرکت فراتر
    می رود و اثرات آن در زندگی خصوصی فرد و خارج از سازمان نیز قابل مشاهده است (علامه، ۱۳۷۸).
موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت
 [ 12:29:00 ب.ظ ]




ب- سیاست جنایی قضایی

«سیاست جنایی قضایی» یعنی آن سیاست جنایی که در تصمیم و عملکرد دادگاه های دادگستری منعکس است. پس از آن که قانون گذار سیاست جنایی خود را در قالب قوانین و مقررات پیاده کرد این قوانین و پیام های قانون گذار، به صورت های متفاوتی درک و پذیرفته می شود. می توان گفت که “قانون به تبیین اصول و مبانی کلی نظام کیفری یک جامعه پرداخته و تفسیر و تطبیق آن را در موارد خاص به قضات محاکم واگذار نموده است.”[۱۲]
“در حقوق موادمخدر ایران سیاست جنایی قضایی رسالت مهمی را از جهت تبیین راهبرد های عملی نحوه ی پاسخ دهی به پدیده ی موادمخدر ایفا می کند.”[۱۳]

پایان نامه حقوق

ج- سیاست جنایی اجرایی (دولتی)

“قوای اجرایی هر مملکت یکی دیگر از مراجع اعمال سیاست جنایی است. نحوه ی برخورد قوه ی مجریه با مسئله ی انحراف و جرم و در واقع نحوه ی نظارت و اجرای قوانین قوه ی مقننه خود جایگاه مهمی در سیاست جنایی دارد که از آن به «سیاست جنایی اجرایی» یاد می شود.”[۱۴]
سیاست جنایی اجرایی، اعمال راهکار های اساسی و مؤثر پیرامون کاهش بزهکاری در جامعه به وسیله ی تصویب نامه و آیین نامه هایی که هریک از بدنه ی قوه ی مجریه بدان عمل می نمایند می باشد.
در زمینه ی مواد روان گردان می توان گفت تنظیم برنامه های مربوط به سیاست جنایی اجرایی طبق ماده ی ۳۳ مصوبه ی مبارزه با موادمخدر، با «ستاد مبارزه با موادمخدر» است. این ستاد که وابسته به نهاد ریاست جمهوری است، تنظیم برنامه های پیشگیری از اعتیاد و گسترش آن در جامعه و مبارزه با مواد روان گردان را به عهده دارد.

د- سیاست جنایی مشارکتی (مردمی)

با توجه به گسترش و رشد انواع بزهکاری و عدم کارایی ابزار های نظام کیفری، مشارکت و همکاری تمامی افراد جامعه برای پیشگیری و مقابله با پدیده ی مجرمانه لازم است. سیاست جنایی مشارکتی یعنی “سیاست جنایی توأم با شرکت وسیع جامعه، غیر از پلیس یا قوه ی قضائیه به منظور اعتبار بخشیدن بیشتر به یک طرح سیاست جنایی که به وسیله ی قوه ی مجریه و مقننه تهیه و تدوین می شود”.[۱۵] سیاست جنایی مشارکتی، کم هزینه ترین راه مقابله با پدیده ی مجرمانه است. در واقع شرکت دادن مردم در سیاست جنایی به این معناست که، پیشگیری و سرکوب بزهکاری از جمله اموری هستند که به همه ی افراد جامعه مربوط می شوند و اگر امر سرکوبی جرم را مرتبط با همه ی افراد جامعه بدانیم، خواهیم پذیرفت که تجربه های پیشگیری و سرکوبی نه تنها در تضاد با یکدیگر نیستند بلکه مکمل یکدیگرند “و نهاد های سرکوب گر مثل پلیس با شرکت مردم در سیاست جنایی دیگر انحصار سرکوبی و مجازات کردن را در اختیار ندارند و به علاوه این نهاد ها امروزه پیش گیرنده از بزهکاری نیز می باشند.”[۱۶]
در زمینه ی اعتیاد، نقش خانواده ها و NGOها و دیگر نهاد های مدنی مثل دانشگاه، مدرسه و صدا و سیما و … انکار ناپذیر است و در زمینه ی قاچاق مواد روان گردان ، همکاری مردم با پلیس و نیروی انتظامی می تواند راه گشا باشد.

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت zusa.ir مراجعه نمایید.

 

– مبحث دوم: مفهوم اعتیاد و قاچاق

 

– گفتار اول: مفهوم اعتیاد

«اعتیاد»۱ در لغت به معنای عادت کردن، خو گرفتن، خو گر شدن و خود را وقف عاداتی نکوهیده کردن است. اعتیاد به مواد، از جنبه های گوناگون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و صاحب نظران علوم مختلف نیز از آن تعاریفی چند به دست داده اند که در ادامه به آن ها اشاره خواهد شد.
یکی از محققین “اعتیاد را تعلق یا تمایل غیرطبیعی و مداومی که برخی از افراد نسبت به موادمخدر پیدا می کنند تعریف کرده است.”[۱۷]
“از نظر فارماکولوژی، اعتیاد عبارت است از، حالت مقاومت اکتسابی که در نتیجه ی استعمال متمادی دارو در بدن حاصل می شود به گونه ای که استعمال مکرر دارو موجب کاسته شدن اثرات تدریجی می گردد و پس از مدتی شخص می تواند مقادیر سمّی دارو را بدون ناراحتی تحمل کند و در صورتی که دارو به بدن نرسد اختلالات جسمی و روانی موسوم به سندرم محرومیت بروز می کند.”[۱۸]
“در طب جدید به جای کلمه ی اعتیاد، «وابستگی دارویی»۲ به کار برده می شود که دارای مفهومی دقیق تر و صحیح تر است و معنای آن این است که انسان بر اثر کاربرد نوعی ماده ی شیمیایی از نظر جسمی و روانی به آن وابستگی پیدا می کند به طوری که بر اثر دست یابی و مصرف دارو، احساس آرامش و لذت به او دست می دهد و در اثر نرسیدن دارو به خماری، درد های جسمانی و احساس ناراحتی و عدم تأمین دچار می شود.”[۱۹]
“و بالأخره سازمان بهداشت جهانی در سال ۱۹۵۰ تعریفی از اعتیاد ارائه نموده که به لحاظ اهمیت عیناً نقل می گردد: «اعتیاد دارویی حالتی است که در اثر مصرف دوره ای یا مداوم یک ماده ی شیمیایی اعم از طبیعی یا مصنوعی که برای انسان یا جامعه مضر باشد ایجاد می گردد و ویژگی های آن به قرار زیر است:
۱- اشتیاق و یا نیاز اجباری به استفاده ی مداوم آن ماده و ظهور رفتاری اجباری برای پیدا کردن آن به هر وسیله.
۲- تمایل به افزودن به مقادیر مصرف به مرور زمان.
۳- پیدا شدن و وابستگی های جسمی و روانی بر اثر استفاده از آن ماده».
تعریف مذکور در سال ۱۹۷۵ به صورت زیر تصحیح شد: «اعتیاد را، وابستگی روانی به یک دارو بدون پدیده ی محرومیت و عادت و وابستگی جسمی و روانی همراه با پدیده ی محرومیت نامیده اند.”[۲۰]
با پیشرفت در تکنولوژی و علوم شیمی و فیزیک و سایر علوم، به تدریج به تعداد دارو های مخدره نظیر ال. اس. دی و آمفتامین ها افزوده شد. به طوری که تعداد آن ها بالغ بر ۲۵۰ نوع گردید و همین امر باعث شده که بسیاری از آن ها از شمول تعریف فوق خارج گردند. “به همین دلیل در سال ۱۹۶۴ کمیته ی کارشناسان سازمان بهداشت جهانی اصطلاح «وابستگی دارویی» را برای هر دو حالت فوق انتخاب کرد و چنین استدلال نمود که، یک بیمار ممکن است نسبت به داروی خاص وابستگی روانی پیدا کند در حالی که بیمار دیگر نسبت به همین دارو علاوه بر وابستگی روانی از لحاظ جسمانی نیز وابسته شود. کمیته ی مزبور وابستگی دارویی را حالتی ناشی از استعمال مکرر یک دارو به طور دوره ای یا مداوم می داند که خصوصیات آن بسته به ماده ی مورد استفاده متغیر است به همین لحاظ خواسته شده که نام «شیمیایی» مورد بحث در جلو عبارت «وابستگی دارویی» قید گردد.”[۲۱]
به هر حال “اعتیاد، وابستگی بیولوژیک و روانی یک موجود زنده است به ماده ای شیمیایی، یا کنش و منش یا پندار مخصوصی که در نتیجه ی کاربرد آن ماده ی شیمیایی و اعمال آن کنش، منش یا پندار ویژه موجود زنده ی معتاد احساس آرامش کرده و دوباره به حالت عادی خود باز می گردد”.[۲۲]
و اما معتاد: قربانی هر نوع وابستگی جسمی یا روانی به موادمخدر و روان گردان را گویند.
“از دیدگاه آسیب شناسی اجتماعی، معتاد کسی است که در اثر مصرف مکرر و مداوم، متکی به موادمخدر یا دارو شده یا به عبارتی دیگر قربانی هرنوع وابستگی دارویی و روانی به موادمخدر می شود.”[۲۳]
اما اعتیاد به مواد روان گردان و استعمال آن متفاوت هستند؛ استعمال مواد روان گردان ، به صورت تفنّنی و متناوب صورت می گیرد و وابستگی روانی و فیزیکی برای شخص به وجود نمی آورد اما در اعتیاد، شخص به طور مرتب مواد مصرف می کند و در اثر آن وابستگی روانی و جسمی ایجاد می شود.
اما در قوانین مختلف در مورد موادمخدر فانون مربوط به مواد روان گردان و همچنین قانون اخیر مصوب ۱۳۸۹ در کشور، و همچنین در کنوانسیون های مختلف بین المللی که ایران نیز به آن پیوسته نظیر کنوانسیون ۱۹۶۱ و ۱۹۷۱ و ۱۹۸۸ هیچ تعریفی از اعتیاد و معتاد نیامده است، که این می تواند یک نقص قانونی باشد.

 تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی

– گفتار دوم: مفهوم قاچاق

 

الف- مفهوم لغوی

“«قاچاق» کلمه ای است ترکی به معنای برده و ربوده و در اصطلاح به معنای حمل و نقل و فروش اشیاء ممنوع بدون اجازه ی دولت است. «قاچاقچی» کسی است که مال التجاره ی ممنوع الورود یا ممنوع المعامله را بدون کسب اجازه از دولت و یا پرداختن گمرک وارد کند یا بفروشد یا آن کسی که کالا را از بیراهه بگذراند”.[۲۴]
در فرهنگ های لاتینی به جای این واژه از واژه ی «اسماگلینگ»۱ و «ترافیکینگ»۲ استفاده می کنند. در “فرهنگ حقوقی انگلیسی Black در مقابل واژه ی اول «وارد یا خارج کردن اقلام ممنوعه بدون پرداخت عوارض، وارد یا خارج کردن غیرقانونی اقلامی از کالا ها به کشور از کشوری دیگر» ذکر شده است.
در مقابل اصطلاح دوم، «قاچاق موادمخدر، تجارت و فعالیت بازرگانی در ارتباط با قاچاق موادمخدر و روان گردان» آمده است”.[۲۵]
هم چنین کلمات دیگری مانند” Trade، Transit وTransfer در این حوزه به کار می رود که به ترتیب، «عبور از یک نقطه به نقطه ی دیگر، حمل کالا و مسافر از محلی به محل دیگر، عبور، گذشتن»، «انتقال و واگذاری نقل و انتقالات مالکیت، احاله، فروش» و «تجارت، خرید و فروش کالا، مبادله ی کالا، بازرگانی» ذکر شده است”.[۲۶]
غیر از اصطلاح Traffiking سایر اصطلاحات به شکل عام و در مورد تمام کالا ها و اموال به کار می رود یعنی اموال موضوع آن ها اعم از موادمخدر و روان گردان و سایر اموال و اشیاء است و تنها اصطلاح مذکور است که مختص به موادمخدر و روان گردان می باشد. با آوردن کلمه ی Drug در کنار این واژه ی «دراگ ترافیکینگ»۳ می توان دقیقاً معنای قاچاق مواد مخدر که اعم از روان گردان هم هست را استخراج کرد.

ب- مفهوم حقوقی

 

ب- ۱- حقوق ایران

در قوانین، مفهوم روشنی از قاچاق وجود ندارد. در قانون مبارزه با مواد ۱۳۷۶ واصلاحی ۱۳۸۹ در ماده ی ۱۱: «قاچاق مسلحانه که مجازات آن اعدام است» و در ماده ی ۳۳ نیز که در مورد وظایف ستاد مبارزه با موادمخدر بحث می کند آورده است که: «به منظور مبارزه با قاچاق موادمخدر و روان گردان های صنعتی غیر دارویی از هر قبیل اعم از تولید، توزیع، خرید، فروش و …» بدون آن که تعریفی از قاچاق کرده باشد از لفظ قاچاق به طور مطلق استفاده کرده است. از نظر حقوقی عدم تعریف دقیق در مورد واژه ای که از آن در قانون جرم انگاری شده است و حتی مجازات های بسیار سنگینی از مجازات سلب حیات تا مجازات نقدی در نظر گرفته شده یک نقص قانونی است.
یکی از “حقوقدانان به تفصیل به این موضوع پرداخته اند که بیان می شود. به نظر می رسد برای تبیین قاچاق مذکور در ماده ی ۱۱ باید از سابقه ی قانون گذاری در مورد موادمخدر و رویه ی قضایی کمک گرفت. چون مفهوم مخالف ماده ی ۱۱ (قاچاق غیرمسلحانه ی موادمخدر) دارای آثاری است بدین توضیح که قاچاق موادمخدر اگر مسلحانه باشد، متضمن مجازات اعدام است و در غیر این صورت مجازات آن اعدام نیست. یعنی مسلحانه بودن قاچاق کیفیت مشرده محسوب می شود، هم چنین اگر برخی از عناوین مجرمانه مثل اخفاء و نگهداری داخل در مفهوم قاچاق نباشد، اخفاء را تعریف نکرده است. بنابراین برای تعریف آن باید به سایر مقررات مراجعه کرد. در قانون مجازات مرتکبین قاچاق مصوب ۱۳۱۲ بیان داشته اند: «منظور از قاچاق اشیاء ممنوع الورود یا ممنوع الصدور، وارد کردن اشیاء ممنوع الورود به خاک ایران در هر نقطه از مملکت که اشیاء مزبور کشف شود می باشد». بنابراین آن چه که مسلم است آن است که وارد یا صادر کردن موادمخدر ممنوعه موضوع مصوبه ی مبارزه با موادمخدر از مصادیق بارز مفهوم قاچاق موادمخدر ماده ی ۱۱ می باشد. اما در مورد کشف، ترانزیت، نگهداری، حمل، تولید، ساخت، توزیع، خرید و فروش، عرضه برای فروش، ارسال و اخفاء را نیز داخل در مفهوم قاچاق موادمخدر موضوع ماده ی ۱۱ دانست یا خیر؟
باید گفت که طبق قسمت آخر ماده ی ۴۵ قانون مجازات مرتکبین قاچاق موادمخدر مصوب ۱۳۱۲: «هرگاه ثابت شود که کالایی ممنوع الورود است در هر نقطه ای از کشور و دست هر کسی یافت شود کالای مزبور قاچاق تلقی می شود» و طبق قانون تغییر قسمت دوم ماده ی ۴۵ قانون مجازات مرتکبین قاچاق «اگر شخصی اشیاء ممنوع الورود را در داخل کشور برای تجارت یا کسب و با علم به این که ممنوعاً وارد شده، نقل و انتقال نموده یا واسطه ی آن امر شود، عمل وی قاچاق تلقی می شود» از این رو عمل شخصی که اقدام به (ترانزیت) موادمخدر می کند و شخصی که اقدام به (نقل و انتقال «حمل»)، موادمخدر می کند داخل در مفهوم قاچاق است. عمل (ارسال) را نیز می توان بر حسب مورد، داخل در مفهوم (حمل)، (وارد و صادر کردن) دانست.
برای تبیین مفهوم حقوقی قاچاق در رویه ی قضایی باید گفت رویه ی قضایی تعریف روشنی از قاچاق را ارائه نمی دهد. به این دلیل که در صدور آراء مربوط به جرایم موادمخدر آن ها را تحت عنوان های خاص و مستقل قانونی مورد توجه قرار می دهد. برای مثال در مورد اتهام حمل موادمخدر همین عنوان قانونی را مورد حکم قرار می دهد.
بنابراین به نظر می رسد که یک نیاز مبرم به توجه به مفهوم قاچاق موادمخدر و تعریف صریح و روشن از آن در رویه ی قضایی وجود دارد. اول، در مورد اجرای ماده ی ۲۸ قانون ۱۳۷۶ و اصلاحیه ی اخیر که اکنون مورد استفاده قرار می گیرد و هیچ تغییری نکرده است که مقرر داشته است: «در کلیه ی اموال حاصل از قاچاق به نفع دولت مصادره می شود». در این جا برای تصمیم گیری در مورد لزوم صدور حکم به مصادره ی اموال یا عدم لزوم آن تشخیص این که در چه مواردی عمل ارتکابی عنوان قاچاق دارد واجد اهمیت است. دوم، در صورتی که قاضی بخواهد فردی را به اتهام قاچاق مسلحانه ی موادمخدر محکوم نماید؛ زیرا مسلحانه بودن یک وصف مشرده است که باعث تشدید مجازات مرتکب می شود. به عبارتی قید مسلحانه بودن برای قاچاق جهت تشدید مجازات مرتکب است.”[۲۷]

ب- ۲- کنوانسیون های بین المللی[۲۸]

کنوانسیون واحده درباره ی موادمخدر مصوب ۱۹۶۱ و کنوانسیون مواد روان گردان ۱۹۷۳ و نیز کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با قاچاق موادمخدر و دارو های روان گردان مصوب ۱۹۸۸ در مقام تعریف اصطلاح قاچاق در مواردی از خود برآمده اند. در ماده ی ۱ کنوانسیون واحده ۱۹۶۱: «اصطلاح قاچاق یعنی کشت یا هر داد و ستد موادمخدر که بر خلاف هدف های این قرارداد انجام گیرد». در بند ۱ ماده ی ۳۶ که مربوط به مقررات کیفری این کنوانسیون است آورده: «۱٫ با رعایت قوانین اساسی خود هر طرف متعاهد مقررات لازم را تصویب خواهد کرد برای این که کشت، تولید، ساخت، استخراج، ترکیب، نگهداری، عرضه، به فروش گذاشتن، خرید، فروش، تحویل به هر عنوانی که باشد، دلالی، ارسال، صدور به طور ترانزیت، حمل و نقل، وارد کردن و صادر کردن موادمخدر بر خلاف مقررات این قرارداد …» را جزء اعمالی تلقی کرده است که دولت ها متعهد شده اند در مورد آن ها جرم انگاری کنند می توان گفت بر اساس کنوانسیون همه ی عناوین فوق الذکر به جز اخفا داخل در مفهوم قاچاق قرار می گیرند.
در کنوانسیون مواد روان گردان ۱۹۷۱ در بند (د) ماده ی ۱ آورده: «اصطلاح قاچاق یعنی ساخت و یا هر نوع داد و ستد مواد روان گردان که بر خلاف مفاد این کنوانسیون انجام گیرد».
بند (ز) ماده ی ۱ کنوانسیون ۱۹۸۸ نیز در مقام تعریف قاچاق؛ «قاچاق را به معنای جرایم مندرج در بند های ۱ و ۲ ماده ی ۳ این کنوانسیون تعریف کرده است. طبق بند ۱ و ۲ ماده ی ۳ کنوانسیون اعمال زیر جرم شناخته می شوند و دولت ها متعهد به جرم انگاری در این زمینه شده اند: «تولید، ساخت، تقطیر، تهیه، عرضه، عرضه برای فروش، توزیع، تحویل طبق هرگونه شرایطی، واسطه گری، ارسال به صورت ترانزیت، حمل و نقل، ورود یا صدور هرگونه موادمخدر یا داروی روان گردان بر خلاف مواد مندرج در کنوانسیون ۱۹۶۱ و اصلاحیه ی آن در سال ۱۹۷۲ یا کنوانسیون مواد روان گردان ۱۹۷۱، کشف خشخاش، بوته ی کوکا یا گیاه شاهدانه به منظور تولید موادمخدر بر خلاف مواد مندرج در کنوانسیون ۱۹۶۱ و اصلاحیه ی آن».
حال با توجه به تعریف قاچاق در کنوانسیون های یاد شده، آیا مفهوم قاچاق مندرج در این مواد می تواند مبنای تلقی اعمال مزبور به عنوان قاچاق در ایران باشد؟ “برای پاسخ به آن می توان گفت طبق ماده ۹ قانون مدنی کنوانسیون های بین المللی که دولت ایران به آن ها ملحق می شود پس از تصویب مجلس در حکم قانون داخلی می باشد ولی به نظر می رسد در حقوق ایران پذیرش این کنوانسیون ها، به معنای پذیرش تمام جزئیات آن ها نمی باشد و وقتی می توان به آن ها استناد کرد که در حقوق داخلی ایران منعکس شده باشند. لذا به نظر می رسد در حقوق ایران نمی توان مفهوم وسیعی از قاچاق به معنای مذکور در کنوانسیون های بین المللی ارائه داد و باید به همان مفهوم مضیق آن اکتفا نمود که با روح قوانین ایران سازگاری دارد.” [۲۹]
به نظر نگارنده قاچاق را می توان همان ورود، صدور، حمل و ترانزیت مواد به کشور دانست به این دلیل که اولاً از واژه ی قاچاق آنچه در بادی امر به ذهن متبادر می شود ورود و صدور مواد به داخل کشور است چیزی که فرهنگ فارسی و همچنین فرهنگ لاتین به آن صحه می گذارد. در تعریفی که از قاچاق در این فرهنگ ها ارائه شده همان وارد یا صادر کردن مواد به کشور بدون پرداخت عوارض است، ثانیاً اینکه جرایمی مانند تولید یا فروش یا تهیه یا عرضه مواد که در کنوانسیون های ۱۹۶۱، ۱۹۷۱ و۱۹۸۸ ذکر شده درقانون ما به طور جداگانه جرم انگاری شده و از طرفی در پرونده های قضایی افرادی که مرتکب جرایم ذکر شده می شود تحت همین عناوین برای مثال تولید مواد مجازات می شود و نه قاچاق مواد بنابراین هر چند در قانون ما تعریفی از قاچاق نیامده ولی می توان آن را شامل ورود، صدور، حمل و ترانزیت مواد دانست.

– مبحث سوم: تعاریف موادمخدر۱ و روان گردان۲ وتقسیمات مواد روان گردان

 

– گفتار اول: تعاریف

 

الف- تعریف حقوقی

قانون گذار در حوزه ی ملی (قانون ملی) و در حوزه ی بین المللی (اسناد بین المللی) به جای ارائه معیار در تعریف این مواد، درصدد احصای مصادیق آن برآمده است.

الف- ۱- تعاریف ملی موادمخدر و روان گردان

 

الف- ۱-۱- تعریف موادمخدر

حسب تبصره ی ماده ی ۱ قانون مبارزه با مواد مخدر اصلاحیه ی ۱۳۷۶: «منظور از مواد مخدر در این قانون کلیه ی موادی است که در تصویب نامه، راجع به فهرست مواد مخدر مصوب ۱۳۳۸ و اصلاحات بعدی آن احصاء یا توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان مخدر شناخته و اعلام می گردد».

الف- ۱-۲- تعریف مواد روان گردان

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت
 [ 12:28:00 ب.ظ ]
 
مداحی های محرم