-         جدول ‏۲‑۳: عوامل موثر بر موفقیت مدیریت دانش ( پیمان اخوان و همکاران،۱۳۸۹)

-         مدل اسمدلاند: سیستم دانشی سازمان

اسمدلاند در مقاله بسیار جالب تئوریک خود به بررسی سرمایه اجتماعی مورد نیاز سه نوع دانش صریح ، ضمنی و بالقوه می ­پردازد. به نظر او، سه نوع منبع دانشی وجود دارد که هرکدام منطق خلق ارزش متفاوتی دارند و بنابراین برای تبدیل به شایستگی، به زیر ساخت­های اجتماعی متفاوتی نیز نیاز دارند. دارایی­ های دانشی رمز گذاری شده صریح مانند پایگاه داده ­های مشتریان، می­توانند با پیاده سازی کارا، در تولید به ارزش تبدیل شود. دارایی­ های دانشی ضمنی مانند دانش حرفه­ای کارکنان، توسط انتقال و به اشتراک­گذاری آن با دیگران برای خلق منافع یادگیری و افزایش کارایی سازمان می­توانند به ارزش تبدیل شوند. سرانجام دارایی­ های دانشی بالقوه مانند درک تکنولوژی جدید در داخل و یا خارج سازمان یا کنجکاوی تجاری افراد نوآور با خلق زیرساخت­های مناسب برای بکارگیری این تکه­های دانش نوظهور برای شکل­ گیری زمینه ­های مناسب نوآوری­های موفق، می­توانند به ارزش تبدیل شود (اسمدلاند،۲۰۰۸).

وی در تحقیق خود به دنبال یافتن محیط دانشی مناسب و ارتباط آن­ها با خلق ارزش و دارایی­ های نامملوس و همچنین یافتن ویژگی­های یا صفت­های اجتماعی که در محیط­های دانشی متفاوت ارزش خلق می­ کنند، است. سه نوع متفاوت سرمایه اجتماعی برای افزایش شایستگی­ها در اقتصاد دانش محور پیشنهاد می­ کند. باید توجه داشت که اولاً سرمایه اجتماعی است که شایستگی­های مرتبط با دانش بالقوه را افزایش می­دهد تا دانش خلق شود. دوماً سرمایه اجتماعی است که شایستگی­های مرتبط با دانش ضمنی را افزایش می­دهد تا دانش منتقل شود و سرانجام نوع مشخصی از سرمایه اجتماعی است که شایستگی­های مرتبط با دانش رمزگذاری شده را افزایش می­دهد تا دانش پیاده سازی شود. در حوزه مدیریت استراتژیک و رویکرد مبتنی بر منابع سازمان، گفته شده است برای موفقیت در رقابت، سازمان می­بایست همزمان در سه حوزه: اولاً مدیریت کارایی کسب و کار موجود خود، دوماً اطمینان از رشد این کسب و کارها و سرانجام در توسعه کسب و کارهای جدید، شایسته باشد. چالش­های اساسی مدیریت سازمان، موجب می شود سازمان همزمان سه حالت متفاوت عملیاتی داشته باشد. اول، کسب و کار فعلی می­بایست با بکارگیری دانش کاملاً روشن، صریح و رمزگذاری شده برای بهبود کارایی، مدیریت شود. دوم، با جمع­آوری دانش تجربه محور از داخل سازمان و از گروه­های ذینفعان متفاوت و سپس با بکارگیری آن در فرآیندهای موجود کسب و کار، می­بایست توسعه­های تدریجی کسب و کارهای موجود انجام شود. بنابراین در توسعه تدریجی ، دانش ضمنی پر رنگ می­ شود. سوم، در حالت نوآور سازمان، کسب و کار جدید با بکارگیری تکه­های اطلاعات از منابع بسیار متفاوت و خلاصه کردن این اطلاعات به ایده­های جدید، باعث نوآوری سازمان شود.

ارزش                                          شایستگی­ها            دارایی­ ها نامحسوس در قاب دانش

شکل ‏۲‑۶: سرمایه اجتماعی به عنوان محرک ارزش سازمان (اسمدلاند،۲۰۰۸)

-         مدل منوریان و امینی

بر اساس این مدل نقش تسهیل کننده سرمایه اجتماعی(بر اساس مدل ناهاپیت و گوشال) بر چرخه مدیریت دانش بررسی می­گردد، که به صورت زیر بیان گردیده است:

شکل ۱۳-۲: تأثیر سرمایه اجتماعی بر چرخه مدیریت دانش(منوریان و امینی، ۲۰۰۹)

-         مدل مانو و واکر

در این مدل مانو و واکر تأثیر ابعاد سرمایه اجتماعی از نظر ناهاپیت و گوشال را بر انتقال دانش و ایجاد حس تسهیم دانش و همچنین تأثیر سرمایه اجتماعی بر خلق سرمایه فکری نشان می­ دهند:

شکل ‏۲‑۸: تأثیر سرمایه اجتماعی در خلق سرمایه فکری (مانو و واکر، ۲۰۰۶)