مداخله بشردستانه و ارتباط ان با حاکمیت ملی کشورها- قسمت ۱۹

– Sc / Res / 1973 )2011.( ↑
– Sc / Res / 788 )1992 ( ↑
– Sc / Res / 1162 )1998( ↑
– Sc / Res / 1244 ) 1999( ↑
۱– طاهره جلیلی و همت ایمانی، منبع پیشین، ص ۵۴ . ↑
– Case can erniny militaly and paramilitary activities in and aginst nicaragua.1986.p196. ↑
-The dumbartan a aks proposals, ch II, para4. Sin ply read:”all me member of organization shall refrain intheair international relation from the threator use of force in any way inconsistent with the purpose of organieation. ↑
– Viena convention on the law of treaties 1969. Art 5 ↑
-R.C.Hinyarania. j. n more, bowett_Brownline_R.A Falk ↑
-Brownlie,International law and the use of force by state ,ax fordclarendon press, 1963, p. 267_8 ↑
– سخنان اظهار شده در جلسه عمومی دیوان بین الملل دادگستری در خصوص قانونی بودن کاربرد زور CR/99/14, 10 may 1999 ↑
– Antony D’ Amato, international law, process and prospect,Dobbs ferry, transnational , 1987,p.57-73. ↑
– Teson ↑
– Alex Weill، حقوق مدنی، ج۱ ، به نقل از دکتر کاتوزیان، مبانی حقوق عمومی، تهران، نشردادگستر،۱۳۷۷، ص۳۸۱٫ ↑
– محمد جعفر جعفری لنگرودی، مسبوط درترمینولوژی حقوق، ج۴، گنج دانش، ۱۳۷۸، ص۱۷۰۱. ↑
– سیدحسین صفایی و سیدمرتضی قاسم زاده، حقوق مدنی– اشخاص ومحجورین، تهران،سمت،۱۳۷۸،ص۲۱. ↑
– ناصر قربان نیا، حقوق بشر و حقوق بشردوستانه ،چاپ اول، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ، ۱۳۸۷،ص۳۶٫ ↑
– فریده شایگان و دیگران،تقویت همکاری های بین المللی در زمینه حقوق بشر، تهران، انتشارات دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران،۱۳۸۲، ص ۱۵۱٫ ↑
– جمشید شریفیان، بین المللی شدن حقوق بشر، فصل نامه سیاست خارجی، سال پانزدهم، شماره۳، پاییز ۱۳۸۰، ص ۸۱۱٫ ↑
– Kofi Annan، strenythening united nations Action ، به نقل از سرتیپی ، حسین ، منبع پیشین ، ص۶۹ . ↑
– سیدمحمدقاری سیدفاطمی ، حقوق بشر در جهان معاصر ،تهران، مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه شهید بهشتی ،۱۳۸۲، ص۱۹۹ . ↑
– مهدی ذاکریان، فراگرد تبدیل قواعد بنیادین حقوق بشر به قواعد آمره، فصلنامه سیاست خارجی ، تهران، مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه ، سال چهاردهم شماره۴،۱۳۷۹ ، ص۱۰۴۳ . ↑
– حسین سرتیپی، منبع پیشین ، ص۷۱. ↑
– ناصر قربان نیا ، حقوق بشر و حقوق بشردوستانه ،ص۳۸۸٫ ↑
– همان. ↑
– همان. ↑
↑
– میرزایی ینگجه ، منبع پیشین ، صص۷۴ و ۷۳ . ↑
– جهانگیر کرمی، شورای امنیت سازمان ملل متحد و مداخله بشردوستانه، تهران ، مؤسسه چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه، ۱۳۷۵، ص ۷۱٫ ↑
– مهدی ذاکریان، حقوق بشر در هزاره جدید، تهران، انتشارات دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، ۱۳۸۱، ص ۳۹٫ ↑
– حسین مهرپور، نظام بین المللی حقوق بشر، تهران، انتشارات اطلاعات، ۱۳۷۷، صص ۲۶-۲۴٫ ↑
– همان، ص ۱۲٫ ↑
– مهدی ذاکریان، منبع پیشین، ص ۵۲٫ ↑
– فریده شایگان و دیگران، منبع پیشین، صص ۲۳۵-۲۳۴٫ ↑
– حسین مهرپور، منبع پیشین، صص،۴۱-۴۰٫ ↑
– همان، صص ۶۳ و۶۲٫ ↑
-همان، ص ۷۳-۷۱٫ ↑
-همان، ص ۶۶ و۵۵٫ ↑
– جوست دلبروک، حمایت بین المللی از حقوق بشر و حاکمیت دولت ها، در جمشید ممتاز و دیگران، حقوق بشر در پرتو تحولات بین المللی، ترجمه و تدوین حسین شریفی طرازکوهی، تهران: نشر دادگستر، ۱۳۷۷، صص ۸۰ و۷۹٫ ↑
– هدایت اله فلسفی، حقوق بین الملل معاهدات ، تهران ، فرهنگ نشر نو ،۱۳۸۳ ، ص۸۵۲٫ ↑
– خیراله پروین،حقوق بشر و تاثیر آن برحاکمیت ملی دولتها، مجله حقوق، دوره۳۸ ، زمستان۸۷ ، شماره۴ . ص ۶ . ↑
– همان. ↑
↑
– مهدی ذاکریان، پیشین، ص ۱۱۴٫ ↑
– سید داوود آقایی، نقش و جایگاه شورای امنیت سازمان ملل متحد در نظم نوین جهانی، تهران، انتشارات پیک فرهنگ، ۱۳۷۵، ص ۲۶۴٫ ↑
– همان، صص ۲۶۴-۲۶۸٫ ↑
– فریده شایگان و دیگران، منبع پیشین، ص ۹۴٫ ↑
– حسین مهرپور، منبع پیشین، ص ۱۹۹٫ ↑
– حسین مهرپور، منبع پیشین، صص ۲۷۹ و۲۷۸٫ ↑
– کنوانسیون اروپایی حقوق بشر، مواد ۹، ۱۰، ۱۱٫ ↑
– کنوانسیون اروپایی حقوق بشر، ماده ۱۵٫ ↑
– کنوانسیون اروپایی حقوق بشر، ماده ۱۹٫ ↑
– حسین مهرپور، پیشین، ص ۱۸۷٫ ↑
– کنوانسیون اروپایی حقوق بشر، مواد ۲۴ و ۲۵٫ ↑

موضوعات: بدون موضوع لینک ثابت

فرم در حال بارگذاری ...

فید نظر برای این مطلب